журэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. журы́ць жура́ць
Прошлы час
м. журэ́ў журэ́лі
ж. журэ́ла
н. журэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час журучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)