жухану́ць
‘рэзка кіднуць што-небудзь, моцна ўдарыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| жухану́ | жуханё́м | |
| жухане́ш | жуханяце́ | |
| жухане́ | жухану́ць | |
| Прошлы час | ||
| жухану́ў | жухану́лі | |
| жухану́ла | ||
| жухану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| жухані́ | жухані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жухану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)