прэзінджа́нтрап
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прэзінджа́нтрап |
прэзінджа́нтрапы |
Р. |
прэзінджа́нтрапа |
прэзінджа́нтрапаў |
Д. |
прэзінджа́нтрапу |
прэзінджа́нтрапам |
В. |
прэзінджа́нтрапа |
прэзінджа́нтрапаў |
Т. |
прэзінджа́нтрапам |
прэзінджа́нтрапамі |
М. |
прэзінджа́нтрапе |
прэзінджа́нтрапах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прэзу́мпцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
прэзу́мпцыя |
Р. |
прэзу́мпцыі |
Д. |
прэзу́мпцыі |
В. |
прэзу́мпцыю |
Т. |
прэзу́мпцыяй прэзу́мпцыяю |
М. |
прэзу́мпцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прэйскура́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прэйскура́нт |
прэйскура́нты |
Р. |
прэйскура́нта |
прэйскура́нтаў |
Д. |
прэйскура́нту |
прэйскура́нтам |
В. |
прэйскура́нт |
прэйскура́нты |
Т. |
прэйскура́нтам |
прэйскура́нтамі |
М. |
прэйскура́нце |
прэйскура́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прэйскура́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прэйскура́нтны |
прэйскура́нтная |
прэйскура́нтнае |
прэйскура́нтныя |
Р. |
прэйскура́нтнага |
прэйскура́нтнай прэйскура́нтнае |
прэйскура́нтнага |
прэйскура́нтных |
Д. |
прэйскура́нтнаму |
прэйскура́нтнай |
прэйскура́нтнаму |
прэйскура́нтным |
В. |
прэйскура́нтны (неадуш.) прэйскура́нтнага (адуш.) |
прэйскура́нтную |
прэйскура́нтнае |
прэйскура́нтныя (неадуш.) прэйскура́нтных (адуш.) |
Т. |
прэйскура́нтным |
прэйскура́нтнай прэйскура́нтнаю |
прэйскура́нтным |
прэйскура́нтнымі |
М. |
прэйскура́нтным |
прэйскура́нтнай |
прэйскура́нтным |
прэйскура́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прэко́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прэко́с |
прэко́сы |
Р. |
прэко́са |
прэко́саў |
Д. |
прэко́су |
прэко́сам |
В. |
прэко́са |
прэко́саў |
Т. |
прэко́сам |
прэко́самі |
М. |
прэко́се |
прэко́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прэкурсо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прэкурсо́р |
прэкурсо́ры |
Р. |
прэкурсо́ру |
прэкурсо́раў |
Д. |
прэкурсо́ру |
прэкурсо́рам |
В. |
прэкурсо́р |
прэкурсо́ры |
Т. |
прэкурсо́рам |
прэкурсо́рамі |
М. |
прэкурсо́ры |
прэкурсо́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
прэ́ласць |
Р. |
прэ́ласці |
Д. |
прэ́ласці |
В. |
прэ́ласць |
Т. |
прэ́ласцю |
М. |
прэ́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прэла́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прэла́т |
прэла́ты |
Р. |
прэла́та |
прэла́таў |
Д. |
прэла́ту |
прэла́там |
В. |
прэла́та |
прэла́таў |
Т. |
прэла́там |
прэла́тамі |
М. |
прэла́це |
прэла́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.