прэінкрэме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прэінкрэме́нтны прэінкрэме́нтная прэінкрэме́нтнае прэінкрэме́нтныя
Р. прэінкрэме́нтнага прэінкрэме́нтнай
прэінкрэме́нтнае		 прэінкрэме́нтнага прэінкрэме́нтных
Д. прэінкрэме́нтнаму прэінкрэме́нтнай прэінкрэме́нтнаму прэінкрэме́нтным
В. прэінкрэме́нтны (неадуш.)
прэінкрэме́нтнага (адуш.)		 прэінкрэме́нтную прэінкрэме́нтнае прэінкрэме́нтныя (неадуш.)
прэінкрэме́нтных (адуш.)
Т. прэінкрэме́нтным прэінкрэме́нтнай
прэінкрэме́нтнаю		 прэінкрэме́нтным прэінкрэме́нтнымі
М. прэінкрэме́нтным прэінкрэме́нтнай прэінкрэме́нтным прэінкрэме́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)