Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя

цнатлі́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цнатлі́віца цнатлі́віцы
Р. цнатлі́віцы цнатлі́віц
Д. цнатлі́віцы цнатлі́віцам
В. цнатлі́віцу цнатлі́віц
Т. цнатлі́віцай
цнатлі́віцаю		 цнатлі́віцамі
М. цнатлі́віцы цнатлі́віцах

Крыніцы: piskunou2012.

цнатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цнатлі́вы цнатлі́вая цнатлі́вае цнатлі́выя
Р. цнатлі́вага цнатлі́вай
цнатлі́вае		 цнатлі́вага цнатлі́вых
Д. цнатлі́ваму цнатлі́вай цнатлі́ваму цнатлі́вым
В. цнатлі́вы (неадуш.)
цнатлі́вага (адуш.)		 цнатлі́вую цнатлі́вае цнатлі́выя (неадуш.)
цнатлі́вых (адуш.)
Т. цнатлі́вым цнатлі́вай
цнатлі́ваю		 цнатлі́вым цнатлі́вымі
М. цнатлі́вым цнатлі́вай цнатлі́вым цнатлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цнатлі́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цнатлі́ўка цнатлі́ўкі
Р. цнатлі́ўкі цнатлі́вак
Д. цнатлі́ўцы цнатлі́ўкам
В. цнатлі́ўку цнатлі́вак
Т. цнатлі́ўкай
цнатлі́ўкаю		 цнатлі́ўкамі
М. цнатлі́ўцы цнатлі́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

цно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цно́та
Р. цно́ты
Д. цно́це
В. цно́ту
Т. цно́тай
цно́таю
М. цно́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цно́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цно́тка цно́ткі
Р. цно́ткі цно́так
Д. цно́тцы цно́ткам
В. цно́тку цно́так
Т. цно́ткай
цно́ткаю		 цно́ткамі
М. цно́тцы цно́тках

Крыніцы: piskunou2012.

цно́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цно́тна цно́тней -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цно́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цно́тнасць
Р. цно́тнасці
Д. цно́тнасці
В. цно́тнасць
Т. цно́тнасцю
М. цно́тнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цно́тны цно́тная цно́тнае цно́тныя
Р. цно́тнага цно́тнай
цно́тнае		 цно́тнага цно́тных
Д. цно́тнаму цно́тнай цно́тнаму цно́тным
В. цно́тны (неадуш.)
цно́тнага (адуш.)		 цно́тную цно́тнае цно́тныя (неадуш.)
цно́тных (адуш.)
Т. цно́тным цно́тнай
цно́тнаю		 цно́тным цно́тнымі
М. цно́тным цно́тнай цно́тным цно́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Цня́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Цня́нка
Р. Цня́нкі
Д. Цня́нцы
В. Цня́нку
Т. Цня́нкай
Цня́нкаю
М. Цня́нцы

цня́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цня́нскі цня́нская цня́нскае цня́нскія
Р. цня́нскага цня́нскай
цня́нскае		 цня́нскага цня́нскіх
Д. цня́нскаму цня́нскай цня́нскаму цня́нскім
В. цня́нскі (неадуш.)
цня́нскага (адуш.)		 цня́нскую цня́нскае цня́нскія (неадуш.)
цня́нскіх (адуш.)
Т. цня́нскім цня́нскай
цня́нскаю		 цня́нскім цня́нскімі
М. цня́нскім цня́нскай цня́нскім цня́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.