журбо́тнець
‘станавіцца журботным’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
журбо́тнею |
журбо́тнеем |
| 2-я ас. |
журбо́тнееш |
журбо́тнееце |
| 3-я ас. |
журбо́тнее |
журбо́тнеюць |
| Прошлы час |
| м. |
журбо́тнеў |
журбо́тнелі |
| ж. |
журбо́тнела |
| н. |
журбо́тнела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
журбо́тней |
журбо́тнейце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
журбо́тнеючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
журбо́тнік |
журбо́тнікі |
| Р. |
журбо́тніка |
журбо́тнікаў |
| Д. |
журбо́тніку |
журбо́тнікам |
| В. |
журбо́тніка |
журбо́тнікаў |
| Т. |
журбо́тнікам |
журбо́тнікамі |
| М. |
журбо́тніку |
журбо́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
журбо́тніца |
журбо́тніцы |
| Р. |
журбо́тніцы |
журбо́тніц |
| Д. |
журбо́тніцы |
журбо́тніцам |
| В. |
журбо́тніцу |
журбо́тніц |
| Т. |
журбо́тніцай журбо́тніцаю |
журбо́тніцамі |
| М. |
журбо́тніцы |
журбо́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
журбо́тны |
журбо́тная |
журбо́тнае |
журбо́тныя |
| Р. |
журбо́тнага |
журбо́тнай журбо́тнае |
журбо́тнага |
журбо́тных |
| Д. |
журбо́тнаму |
журбо́тнай |
журбо́тнаму |
журбо́тным |
| В. |
журбо́тны (неадуш.) журбо́тнага (адуш.) |
журбо́тную |
журбо́тнае |
журбо́тныя (неадуш.) журбо́тных (адуш.) |
| Т. |
журбо́тным |
журбо́тнай журбо́тнаю |
журбо́тным |
журбо́тнымі |
| М. |
журбо́тным |
журбо́тнай |
журбо́тным |
журбо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
журбо́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
журбо́чуся |
журбо́цімся |
| 2-я ас. |
журбо́цішся |
журбо́ціцеся |
| 3-я ас. |
журбо́ціцца |
журбо́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
журбо́ціўся |
журбо́ціліся |
| ж. |
журбо́цілася |
| н. |
журбо́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
журбо́цься |
журбо́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
журбо́цячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́ціць
‘выклікаць у каго-небудзь журбу; прыўносіць журбу ў што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
журбо́чу |
журбо́цім |
| 2-я ас. |
журбо́ціш |
журбо́ціце |
| 3-я ас. |
журбо́ціць |
журбо́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
журбо́ціў |
журбо́цілі |
| ж. |
журбо́ціла |
| н. |
журбо́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
журбо́ць |
журбо́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
журбо́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
журката́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
журко́ча |
журко́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
журката́ў |
журката́лі |
| ж. |
журката́ла |
| н. |
журката́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
журко́чучы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
журкатлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
журкатлі́вы |
журкатлі́вая |
журкатлі́вае |
журкатлі́выя |
| Р. |
журкатлі́вага |
журкатлі́вай журкатлі́вае |
журкатлі́вага |
журкатлі́вых |
| Д. |
журкатлі́ваму |
журкатлі́вай |
журкатлі́ваму |
журкатлі́вым |
| В. |
журкатлі́вы (неадуш.) журкатлі́вага (адуш.) |
журкатлі́вую |
журкатлі́вае |
журкатлі́выя (неадуш.) журкатлі́вых (адуш.) |
| Т. |
журкатлі́вым |
журкатлі́вай журкатлі́ваю |
журкатлі́вым |
журкатлі́вымі |
| М. |
журкатлі́вым |
журкатлі́вай |
журкатлі́вым |
журкатлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.