журбо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| журбо́тнік | журбо́тнікі | |
| журбо́тніка | журбо́тнікаў | |
| журбо́тніку | журбо́тнікам | |
| журбо́тніка | журбо́тнікаў | |
| журбо́тнікам | журбо́тнікамі | |
| журбо́тніку | журбо́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)