журбо́ціць
‘выклікаць у каго-небудзь журбу; прыўносіць журбу ў што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| журбо́чу | журбо́цім | |
| журбо́ціш | журбо́ціце | |
| журбо́ціць | журбо́цяць | |
| Прошлы час | ||
| журбо́ціў | журбо́цілі | |
| журбо́ціла | ||
| журбо́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| журбо́ць | журбо́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| журбо́цячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)