прычака́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прычака́ю |
прычака́ем |
| 2-я ас. |
прычака́еш |
прычака́еце |
| 3-я ас. |
прычака́е |
прычака́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прычака́ў |
прычака́лі |
| ж. |
прычака́ла |
| н. |
прычака́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прычака́й |
прычака́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прычака́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыча́л
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыча́л |
| Р. |
прыча́лу |
| Д. |
прыча́лу |
| В. |
прыча́л |
| Т. |
прыча́лам |
| М. |
прыча́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыча́л
‘частка прыстані; канат’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыча́л |
прыча́лы |
| Р. |
прыча́ла |
прыча́лаў |
| Д. |
прыча́лу |
прыча́лам |
| В. |
прыча́л |
прыча́лы |
| Т. |
прыча́лам |
прыча́ламі |
| М. |
прыча́ле |
прыча́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыча́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыча́лены |
прыча́леная |
прыча́ленае |
прыча́леныя |
| Р. |
прыча́ленага |
прыча́ленай прыча́ленае |
прыча́ленага |
прыча́леных |
| Д. |
прыча́ленаму |
прыча́ленай |
прыча́ленаму |
прыча́леным |
| В. |
прыча́лены (неадуш.) прыча́ленага (адуш.) |
прыча́леную |
прыча́ленае |
прыча́леныя (неадуш.) прыча́леных (адуш.) |
| Т. |
прыча́леным |
прыча́ленай прыча́ленаю |
прыча́леным |
прыча́ленымі |
| М. |
прыча́леным |
прыча́ленай |
прыча́леным |
прыча́леных |
Кароткая форма: прыча́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Прычале́сня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Прычале́сня |
| Р. |
Прычале́сні |
| Д. |
Прычале́сні |
| В. |
Прычале́сню |
| Т. |
Прычале́сняй Прычале́сняю |
| М. |
Прычале́сні |
прыча́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыча́люся |
прыча́лімся |
| 2-я ас. |
прыча́лішся |
прыча́ліцеся |
| 3-я ас. |
прыча́ліцца |
прыча́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыча́ліўся |
прыча́ліліся |
| ж. |
прыча́лілася |
| н. |
прыча́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыча́лься |
прыча́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыча́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыча́ліць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыча́лю |
прыча́лім |
| 2-я ас. |
прыча́ліш |
прыча́ліце |
| 3-я ас. |
прыча́ліць |
прыча́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
прыча́ліў |
прыча́лілі |
| ж. |
прыча́ліла |
| н. |
прыча́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыча́ль |
прыча́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыча́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыча́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыча́льванне |
| Р. |
прыча́львання |
| Д. |
прыча́льванню |
| В. |
прыча́льванне |
| Т. |
прыча́льваннем |
| М. |
прыча́льванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыча́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыча́льваюся |
прыча́льваемся |
| 2-я ас. |
прыча́льваешся |
прыча́льваецеся |
| 3-я ас. |
прыча́льваецца |
прыча́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыча́льваўся |
прыча́льваліся |
| ж. |
прыча́львалася |
| н. |
прыча́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыча́львайся |
прыча́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыча́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.