прыча́л
‘частка прыстані; канат’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыча́л | прыча́лы | |
| прыча́ла | прыча́лаў | |
| прыча́лу | прыча́лам | |
| прыча́л | прыча́лы | |
| прыча́лам | прыча́ламі | |
| прыча́ле | прыча́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)