по́шуг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
по́шуг |
по́шугі |
Р. |
по́шугу |
по́шугаў |
Д. |
по́шугу |
по́шугам |
В. |
по́шуг |
по́шугі |
Т. |
по́шугам |
по́шугамі |
М. |
по́шугу |
по́шугах |
Крыніцы:
piskunou2012.
по́шук
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
по́шук |
по́шукі |
Р. |
по́шуку |
по́шукаў |
Д. |
по́шуку |
по́шукам |
В. |
по́шук |
по́шукі |
Т. |
по́шукам |
по́шукамі |
М. |
по́шуку |
по́шуках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
по́шукава-выратава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
по́шукава-выратава́льны |
по́шукава-выратава́льная |
по́шукава-выратава́льнае |
по́шукава-выратава́льныя |
Р. |
по́шукава-выратава́льнага |
по́шукава-выратава́льнай по́шукава-выратава́льнае |
по́шукава-выратава́льнага |
по́шукава-выратава́льных |
Д. |
по́шукава-выратава́льнаму |
по́шукава-выратава́льнай |
по́шукава-выратава́льнаму |
по́шукава-выратава́льным |
В. |
по́шукава-выратава́льны (неадуш.) по́шукава-выратава́льнага (адуш.) |
по́шукава-выратава́льную |
по́шукава-выратава́льнае |
по́шукава-выратава́льныя (неадуш.) по́шукава-выратава́льных (адуш.) |
Т. |
по́шукава-выратава́льным |
по́шукава-выратава́льнай по́шукава-выратава́льнаю |
по́шукава-выратава́льным |
по́шукава-выратава́льнымі |
М. |
по́шукава-выратава́льным |
по́шукава-выратава́льнай |
по́шукава-выратава́льным |
по́шукава-выратава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
по́шукава-разве́двальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
по́шукава-разве́двальны |
по́шукава-разве́двальная |
по́шукава-разве́двальнае |
по́шукава-разве́двальныя |
Р. |
по́шукава-разве́двальнага |
по́шукава-разве́двальнай по́шукава-разве́двальнае |
по́шукава-разве́двальнага |
по́шукава-разве́двальных |
Д. |
по́шукава-разве́двальнаму |
по́шукава-разве́двальнай |
по́шукава-разве́двальнаму |
по́шукава-разве́двальным |
В. |
по́шукава-разве́двальны (неадуш.) по́шукава-разве́двальнага (адуш.) |
по́шукава-разве́двальную |
по́шукава-разве́двальнае |
по́шукава-разве́двальныя (неадуш.) по́шукава-разве́двальных (адуш.) |
Т. |
по́шукава-разве́двальным |
по́шукава-разве́двальнай по́шукава-разве́двальнаю |
по́шукава-разве́двальным |
по́шукава-разве́двальнымі |
М. |
по́шукава-разве́двальным |
по́шукава-разве́двальнай |
по́шукава-разве́двальным |
по́шукава-разве́двальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
по́шукавец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
по́шукавец |
по́шукаўцы |
Р. |
по́шукаўца |
по́шукаўцаў |
Д. |
по́шукаўцу |
по́шукаўцам |
В. |
по́шукаўца |
по́шукаўцаў |
Т. |
по́шукаўцам |
по́шукаўцамі |
М. |
по́шукаўцу |
по́шукаўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
по́шукавік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
по́шукавік |
по́шукавікі |
Р. |
по́шукавіка |
по́шукавікаў |
Д. |
по́шукавіку |
по́шукавікам |
В. |
по́шукавік |
по́шукавікі |
Т. |
по́шукавікам |
по́шукавікамі |
М. |
по́шукавіку |
по́шукавіках |
Крыніцы:
sbm2012.