Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-

шаве́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаве́цтва
Р. шаве́цтва
Д. шаве́цтву
В. шаве́цтва
Т. шаве́цтвам
М. шаве́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шавё́лкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шавё́лкі
Р. Шавё́лак
Шавё́лкаў
Д. Шавё́лкам
В. Шавё́лкі
Т. Шавё́лкамі
М. Шавё́лках

Шавё́лы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шавё́лы
Р. Шавё́лаў
Д. Шавё́лам
В. Шавё́лы
Т. Шавё́ламі
М. Шавё́лах

шавіё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шавіё́т
Р. шавіё́ту
Д. шавіё́ту
В. шавіё́т
Т. шавіё́там
М. шавіё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шавіё́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шавіё́тавы шавіё́тавая шавіё́тавае шавіё́тавыя
Р. шавіё́тавага шавіё́тавай
шавіё́тавае		 шавіё́тавага шавіё́тавых
Д. шавіё́таваму шавіё́тавай шавіё́таваму шавіё́тавым
В. шавіё́тавы (неадуш.)
шавіё́тавага (адуш.)		 шавіё́тавую шавіё́тавае шавіё́тавыя (неадуш.)
шавіё́тавых (адуш.)
Т. шавіё́тавым шавіё́тавай
шавіё́таваю		 шавіё́тавым шавіё́тавымі
М. шавіё́тавым шавіё́тавай шавіё́тавым шавіё́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шавіні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шавіні́зм
Р. шавіні́зму
Д. шавіні́зму
В. шавіні́зм
Т. шавіні́змам
М. шавіні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шавіні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шавіні́ст шавіні́сты
Р. шавіні́ста шавіні́стаў
Д. шавіні́сту шавіні́стам
В. шавіні́ста шавіні́стаў
Т. шавіні́стам шавіні́стамі
М. шавіні́сце шавіні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шавіні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шавіні́стка шавіні́сткі
Р. шавіні́сткі шавіні́стак
Д. шавіні́стцы шавіні́сткам
В. шавіні́стку шавіні́стак
Т. шавіні́сткай
шавіні́сткаю		 шавіні́сткамі
М. шавіні́стцы шавіні́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шавіністы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шавіністы́чна шавіністы́чней -

шавіністы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шавіністы́чны шавіністы́чная шавіністы́чнае шавіністы́чныя
Р. шавіністы́чнага шавіністы́чнай
шавіністы́чнае		 шавіністы́чнага шавіністы́чных
Д. шавіністы́чнаму шавіністы́чнай шавіністы́чнаму шавіністы́чным
В. шавіністы́чны (неадуш.)
шавіністы́чнага (адуш.)		 шавіністы́чную шавіністы́чнае шавіністы́чныя (неадуш.)
шавіністы́чных (адуш.)
Т. шавіністы́чным шавіністы́чнай
шавіністы́чнаю		 шавіністы́чным шавіністы́чнымі
М. шавіністы́чным шавіністы́чнай шавіністы́чным шавіністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.