семяпрыё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семяпрыё́мнік |
семяпрыё́мнікі |
Р. |
семяпрыё́мніка |
семяпрыё́мнікаў |
Д. |
семяпрыё́мніку |
семяпрыё́мнікам |
В. |
семяпрыё́мнік |
семяпрыё́мнікі |
Т. |
семяпрыё́мнікам |
семяпрыё́мнікамі |
М. |
семяпрыё́мніку |
семяпрыё́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
семярны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
семярны́ |
семярна́я |
семярно́е |
семярны́я |
Р. |
семярно́га |
семярно́й семярно́е |
семярно́га |
семярны́х |
Д. |
семярно́му |
семярно́й |
семярно́му |
семярны́м |
В. |
семярны́ (неадуш.) семярно́га (адуш.) |
семярну́ю |
семярно́е |
семярны́я (неадуш.) семярны́х (адуш.) |
Т. |
семярны́м |
семярно́й семярно́ю |
семярны́м |
семярны́мі |
М. |
семярны́м |
семярно́й |
семярны́м |
семярны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
семярня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
семярня́ |
Р. |
семярні́ |
Д. |
семярні́ |
В. |
семярню́ |
Т. |
семярнёй семярнёю |
М. |
семярні́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
семяры́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семяры́к |
семерыкі́ |
Р. |
семерыка́ |
семерыко́ў |
Д. |
семерыку́ |
семерыка́м |
В. |
семяры́к |
семерыкі́ |
Т. |
семерыко́м |
семерыка́мі |
М. |
семерыку́ |
семерыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семяры́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
семяры́цца |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
семяры́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
семяры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
семяры́чны |
семяры́чная |
семяры́чнае |
семяры́чныя |
Р. |
семяры́чнага |
семяры́чнай семяры́чнае |
семяры́чнага |
семяры́чных |
Д. |
семяры́чнаму |
семяры́чнай |
семяры́чнаму |
семяры́чным |
В. |
семяры́чны (неадуш.) семяры́чнага (адуш.) |
семяры́чную |
семяры́чнае |
семяры́чныя (неадуш.) семяры́чных (адуш.) |
Т. |
семяры́чным |
семяры́чнай семяры́чнаю |
семяры́чным |
семяры́чнымі |
М. |
семяры́чным |
семяры́чнай |
семяры́чным |
семяры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Семярэ́нкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Семярэ́нкі |
Р. |
Семярэ́нак Семярэ́нкаў |
Д. |
Семярэ́нкам |
В. |
Семярэ́нкі |
Т. |
Семярэ́нкамі |
М. |
Семярэ́нках |
семясцяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
семясцяка́нне |
Р. |
семясцяка́ння |
Д. |
семясцяка́нню |
В. |
семясцяка́нне |
Т. |
семясцяка́ннем |
М. |
семясцяка́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
семяўвахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
семяўвахо́д |
Р. |
семяўвахо́ду |
Д. |
семяўвахо́ду |
В. |
семяўвахо́д |
Т. |
семяўвахо́дам |
М. |
семяўвахо́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.