семяпрыё́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семяпрыё́мнік семяпрыё́мнікі
Р. семяпрыё́мніка семяпрыё́мнікаў
Д. семяпрыё́мніку семяпрыё́мнікам
В. семяпрыё́мнік семяпрыё́мнікі
Т. семяпрыё́мнікам семяпрыё́мнікамі
М. семяпрыё́мніку семяпрыё́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)