Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

псеўданаву́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	псеўданаву́ка
Р.	псеўданаву́кі
Д.	псеўданаву́цы
В.	псеўданаву́ку
Т.	псеўданаву́кай псеўданаву́каю
М.	псеўданаву́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

псеўданавуко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
псеўданавуко́ва	-	-

псеўданавуко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

псеўданавуко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўданавуко́вы	псеўданавуко́вая	псеўданавуко́вае	псеўданавуко́выя
Р.	псеўданавуко́вага	псеўданавуко́вай псеўданавуко́вае	псеўданавуко́вага	псеўданавуко́вых
Д.	псеўданавуко́ваму	псеўданавуко́вай	псеўданавуко́ваму	псеўданавуко́вым
В.	псеўданавуко́вы (неадуш.) псеўданавуко́вага (адуш.)	псеўданавуко́вую	псеўданавуко́вае	псеўданавуко́выя (неадуш.) псеўданавуко́вых (адуш.)
Т.	псеўданавуко́вым	псеўданавуко́вай псеўданавуко́ваю	псеўданавуко́вым	псеўданавуко́вымі
М.	псеўданавуко́вым	псеўданавуко́вай	псеўданавуко́вым	псеўданавуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

псеўданарма́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўданарма́льны	псеўданарма́льная	псеўданарма́льнае	псеўданарма́льныя
Р.	псеўданарма́льнага	псеўданарма́льнай псеўданарма́льнае	псеўданарма́льнага	псеўданарма́льных
Д.	псеўданарма́льнаму	псеўданарма́льнай	псеўданарма́льнаму	псеўданарма́льным
В.	псеўданарма́льны (неадуш.) псеўданарма́льнага (адуш.)	псеўданарма́льную	псеўданарма́льнае	псеўданарма́льныя (неадуш.) псеўданарма́льных (адуш.)
Т.	псеўданарма́льным	псеўданарма́льнай псеўданарма́льнаю	псеўданарма́льным	псеўданарма́льнымі
М.	псеўданарма́льным	псеўданарма́льнай	псеўданарма́льным	псеўданарма́льных

Крыніцы: piskunou2012.

псеўданаро́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

псеўданаро́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўданаро́дны	псеўданаро́дная	псеўданаро́днае	псеўданаро́дныя
Р.	псеўданаро́днага	псеўданаро́днай псеўданаро́днае	псеўданаро́днага	псеўданаро́дных
Д.	псеўданаро́днаму	псеўданаро́днай	псеўданаро́днаму	псеўданаро́дным
В.	псеўданаро́дны (неадуш.) псеўданаро́днага (адуш.)	псеўданаро́дную	псеўданаро́днае	псеўданаро́дныя (неадуш.) псеўданаро́дных (адуш.)
Т.	псеўданаро́дным	псеўданаро́днай псеўданаро́днаю	псеўданаро́дным	псеўданаро́днымі
М.	псеўданаро́дным	псеўданаро́днай	псеўданаро́дным	псеўданаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

псеўдані́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

псеўдані́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўдані́мны	псеўдані́мная	псеўдані́мнае	псеўдані́мныя
Р.	псеўдані́мнага	псеўдані́мнай псеўдані́мнае	псеўдані́мнага	псеўдані́мных
Д.	псеўдані́мнаму	псеўдані́мнай	псеўдані́мнаму	псеўдані́мным
В.	псеўдані́мны (неадуш.) псеўдані́мнага (адуш.)	псеўдані́мную	псеўдані́мнае	псеўдані́мныя (неадуш.) псеўдані́мных (адуш.)
Т.	псеўдані́мным	псеўдані́мнай псеўдані́мнаю	псеўдані́мным	псеўдані́мнымі
М.	псеўдані́мным	псеўдані́мнай	псеўдані́мным	псеўдані́мных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

псеўдапарэнхі́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	псеўдапарэнхі́ма
Р.	псеўдапарэнхі́мы
Д.	псеўдапарэнхі́ме
В.	псеўдапарэнхі́му
Т.	псеўдапарэнхі́май псеўдапарэнхі́маю
М.	псеўдапарэнхі́ме

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum