Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

новаўзве́дзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новаўзве́дзены	новаўзве́дзеная	новаўзве́дзенае	новаўзве́дзеныя
Р.	новаўзве́дзенага	новаўзве́дзенай новаўзве́дзенае	новаўзве́дзенага	новаўзве́дзеных
Д.	новаўзве́дзенаму	новаўзве́дзенай	новаўзве́дзенаму	новаўзве́дзеным
В.	новаўзве́дзены (неадуш.) новаўзве́дзенага (адуш.)	новаўзве́дзеную	новаўзве́дзенае	новаўзве́дзеныя (неадуш.) новаўзве́дзеных (адуш.)
Т.	новаўзве́дзеным	новаўзве́дзенай новаўзве́дзенаю	новаўзве́дзеным	новаўзве́дзенымі
М.	новаўзве́дзеным	новаўзве́дзенай	новаўзве́дзеным	новаўзве́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

новаўзні́клы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новаўзні́клы	новаўзні́клая	новаўзні́клае	новаўзні́клыя
Р.	новаўзні́клага	новаўзні́клай новаўзні́клае	новаўзні́клага	новаўзні́клых
Д.	новаўзні́кламу	новаўзні́клай	новаўзні́кламу	новаўзні́клым
В.	новаўзні́клы (неадуш.) новаўзні́клага (адуш.)	новаўзні́клую	новаўзні́клае	новаўзні́клыя (неадуш.) новаўзні́клых (адуш.)
Т.	новаўзні́клым	новаўзні́клай новаўзні́клаю	новаўзні́клым	новаўзні́клымі
М.	новаўзні́клым	новаўзні́клай	новаўзні́клым	новаўзні́клых

Крыніцы: piskunou2012.

новаўсталява́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новаўсталява́ны	новаўсталява́ная	новаўсталява́нае	новаўсталява́ныя
Р.	новаўсталява́нага	новаўсталява́най новаўсталява́нае	новаўсталява́нага	новаўсталява́ных
Д.	новаўсталява́наму	новаўсталява́най	новаўсталява́наму	новаўсталява́ным
В.	новаўсталява́ны (неадуш.) новаўсталява́нага (адуш.)	новаўсталява́ную	новаўсталява́нае	новаўсталява́ныя (неадуш.) новаўсталява́ных (адуш.)
Т.	новаўсталява́ным	новаўсталява́най новаўсталява́наю	новаўсталява́ным	новаўсталява́нымі
М.	новаўсталява́ным	новаўсталява́най	новаўсталява́ным	новаўсталява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

новаўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

новаўтво́раны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новаўтво́раны	новаўтво́раная	новаўтво́ранае	новаўтво́раныя
Р.	новаўтво́ранага	новаўтво́ранай новаўтво́ранае	новаўтво́ранага	новаўтво́раных
Д.	новаўтво́ранаму	новаўтво́ранай	новаўтво́ранаму	новаўтво́раным
В.	новаўтво́раны (неадуш.) новаўтво́ранага (адуш.)	новаўтво́раную	новаўтво́ранае	новаўтво́раныя (неадуш.) новаўтво́раных (адуш.)
Т.	новаўтво́раным	новаўтво́ранай новаўтво́ранаю	новаўтво́раным	новаўтво́ранымі
М.	новаўтво́раным	новаўтво́ранай	новаўтво́раным	новаўтво́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Новахало́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

новачарка́скі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новачарка́скі	новачарка́ская	новачарка́скае	новачарка́скія
Р.	новачарка́скага	новачарка́скай новачарка́скае	новачарка́скага	новачарка́скіх
Д.	новачарка́скаму	новачарка́скай	новачарка́скаму	новачарка́скім
В.	новачарка́скі (неадуш.) новачарка́скага (адуш.)	новачарка́скую	новачарка́скае	новачарка́скія (неадуш.) новачарка́скіх (адуш.)
Т.	новачарка́скім	новачарка́скай новачарка́скаю	новачарка́скім	новачарка́скімі
М.	новачарка́скім	новачарка́скай	новачарка́скім	новачарка́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Но́вая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Новаяго́раўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Новаяго́раўка
Р.	Новаяго́раўкі
Д.	Новаяго́раўцы
В.	Новаяго́раўку
Т.	Новаяго́раўкай Новаяго́раўкаю
М.	Новаяго́раўцы

новаялча́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новаялча́нскі	новаялча́нская	новаялча́нскае	новаялча́нскія
Р.	новаялча́нскага	новаялча́нскай новаялча́нскае	новаялча́нскага	новаялча́нскіх
Д.	новаялча́нскаму	новаялча́нскай	новаялча́нскаму	новаялча́нскім
В.	новаялча́нскі (неадуш.) новаялча́нскага (адуш.)	новаялча́нскую	новаялча́нскае	новаялча́нскія (неадуш.) новаялча́нскіх (адуш.)
Т.	новаялча́нскім	новаялча́нскай новаялча́нскаю	новаялча́нскім	новаялча́нскімі
М.	новаялча́нскім	новаялча́нскай	новаялча́нскім	новаялча́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum