новаўзні́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. новаўзні́клы новаўзні́клая новаўзні́клае новаўзні́клыя
Р. новаўзні́клага новаўзні́клай
новаўзні́клае		 новаўзні́клага новаўзні́клых
Д. новаўзні́кламу новаўзні́клай новаўзні́кламу новаўзні́клым
В. новаўзні́клы (неадуш.)
новаўзні́клага (адуш.)		 новаўзні́клую новаўзні́клае новаўзні́клыя (неадуш.)
новаўзні́клых (адуш.)
Т. новаўзні́клым новаўзні́клай
новаўзні́клаю		 новаўзні́клым новаўзні́клымі
М. новаўзні́клым новаўзні́клай новаўзні́клым новаўзні́клых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)