новаство́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новаство́раны |
новаство́раная |
новаство́ранае |
новаство́раныя |
Р. |
новаство́ранага |
новаство́ранай новаство́ранае |
новаство́ранага |
новаство́раных |
Д. |
новаство́ранаму |
новаство́ранай |
новаство́ранаму |
новаство́раным |
В. |
новаство́раны (неадуш.) новаство́ранага (адуш.) |
новаство́раную |
новаство́ранае |
новаство́раныя (неадуш.) новаство́раных (адуш.) |
Т. |
новаство́раным |
новаство́ранай новаство́ранаю |
новаство́раным |
новаство́ранымі |
М. |
новаство́раным |
новаство́ранай |
новаство́раным |
новаство́раных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
Новасяле́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Новасяле́нне |
Р. |
Новасяле́ння |
Д. |
Новасяле́нню |
В. |
Новасяле́нне |
Т. |
Новасяле́ннем |
М. |
Новасяле́нні |
новаўве́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новаўве́дзены |
новаўве́дзеная |
новаўве́дзенае |
новаўве́дзеныя |
Р. |
новаўве́дзенага |
новаўве́дзенай новаўве́дзенае |
новаўве́дзенага |
новаўве́дзеных |
Д. |
новаўве́дзенаму |
новаўве́дзенай |
новаўве́дзенаму |
новаўве́дзеным |
В. |
новаўве́дзены (неадуш.) новаўве́дзенага (адуш.) |
новаўве́дзеную |
новаўве́дзенае |
новаўве́дзеныя (неадуш.) новаўве́дзеных (адуш.) |
Т. |
новаўве́дзеным |
новаўве́дзенай новаўве́дзенаю |
новаўве́дзеным |
новаўве́дзенымі |
М. |
новаўве́дзеным |
новаўве́дзенай |
новаўве́дзеным |
новаўве́дзеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
новаўвядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
новаўвядзе́нне |
Р. |
новаўвядзе́ння |
Д. |
новаўвядзе́нню |
В. |
новаўвядзе́нне |
Т. |
новаўвядзе́ннем |
М. |
новаўвядзе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
новаўзара́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новаўзара́ны |
новаўзара́ная |
новаўзара́нае |
новаўзара́ныя |
Р. |
новаўзара́нага |
новаўзара́най новаўзара́нае |
новаўзара́нага |
новаўзара́ных |
Д. |
новаўзара́наму |
новаўзара́най |
новаўзара́наму |
новаўзара́ным |
В. |
новаўзара́ны (неадуш.) новаўзара́нага (адуш.) |
новаўзара́ную |
новаўзара́нае |
новаўзара́ныя (неадуш.) новаўзара́ных (адуш.) |
Т. |
новаўзара́ным |
новаўзара́най новаўзара́наю |
новаўзара́ным |
новаўзара́нымі |
М. |
новаўзара́ным |
новаўзара́най |
новаўзара́ным |
новаўзара́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
новаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
новаўтварэ́нне |
новаўтварэ́нні |
Р. |
новаўтварэ́ння |
новаўтварэ́нняў |
Д. |
новаўтварэ́нню |
новаўтварэ́нням |
В. |
новаўтварэ́нне |
новаўтварэ́нні |
Т. |
новаўтварэ́ннем |
новаўтварэ́ннямі |
М. |
новаўтварэ́нні |
новаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
новаўтво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новаўтво́раны |
новаўтво́раная |
новаўтво́ранае |
новаўтво́раныя |
Р. |
новаўтво́ранага |
новаўтво́ранай новаўтво́ранае |
новаўтво́ранага |
новаўтво́раных |
Д. |
новаўтво́ранаму |
новаўтво́ранай |
новаўтво́ранаму |
новаўтво́раным |
В. |
новаўтво́раны (неадуш.) новаўтво́ранага (адуш.) |
новаўтво́раную |
новаўтво́ранае |
новаўтво́раныя (неадуш.) новаўтво́раных (адуш.) |
Т. |
новаўтво́раным |
новаўтво́ранай новаўтво́ранаю |
новаўтво́раным |
новаўтво́ранымі |
М. |
новаўтво́раным |
новаўтво́ранай |
новаўтво́раным |
новаўтво́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.