кваліфікава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кваліфіку́ю |
кваліфіку́ем |
2-я ас. |
кваліфіку́еш |
кваліфіку́еце |
3-я ас. |
кваліфіку́е |
кваліфіку́юць |
Прошлы час |
м. |
кваліфікава́ў |
кваліфікава́лі |
ж. |
кваліфікава́ла |
н. |
кваліфікава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
кваліфіку́й |
кваліфіку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
кваліфікава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кваліфіка́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кваліфіка́нт |
кваліфіка́нты |
Р. |
кваліфіка́нта |
кваліфіка́нтаў |
Д. |
кваліфіка́нту |
кваліфіка́нтам |
В. |
кваліфіка́нта |
кваліфіка́нтаў |
Т. |
кваліфіка́нтам |
кваліфіка́нтамі |
М. |
кваліфіка́нце |
кваліфіка́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кваліфіка́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кваліфіка́нтка |
кваліфіка́нткі |
Р. |
кваліфіка́нткі |
кваліфіка́нтак |
Д. |
кваліфіка́нтцы |
кваліфіка́нткам |
В. |
кваліфіка́нтку |
кваліфіка́нтак |
Т. |
кваліфіка́нткай кваліфіка́нткаю |
кваліфіка́нткамі |
М. |
кваліфіка́нтцы |
кваліфіка́нтках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кваліфікаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кваліфікаты́ў |
кваліфікаты́вы |
Р. |
кваліфікаты́ва |
кваліфікаты́ваў |
Д. |
кваліфікаты́ву |
кваліфікаты́вам |
В. |
кваліфікаты́ў |
кваліфікаты́вы |
Т. |
кваліфікаты́вам |
кваліфікаты́вамі |
М. |
кваліфікаты́ве |
кваліфікаты́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кваліфікацы́йна-адбо́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кваліфікацы́йна-адбо́рачны |
кваліфікацы́йна-адбо́рачная |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнае |
кваліфікацы́йна-адбо́рачныя |
Р. |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнага |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнай кваліфікацы́йна-адбо́рачнае |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнага |
кваліфікацы́йна-адбо́рачных |
Д. |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнаму |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнай |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнаму |
кваліфікацы́йна-адбо́рачным |
В. |
кваліфікацы́йна-адбо́рачны (неадуш.) кваліфікацы́йна-адбо́рачнага (адуш.) |
кваліфікацы́йна-адбо́рачную |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнае |
кваліфікацы́йна-адбо́рачныя (неадуш.) кваліфікацы́йна-адбо́рачных (адуш.) |
Т. |
кваліфікацы́йна-адбо́рачным |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнай кваліфікацы́йна-адбо́рачнаю |
кваліфікацы́йна-адбо́рачным |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнымі |
М. |
кваліфікацы́йна-адбо́рачным |
кваліфікацы́йна-адбо́рачнай |
кваліфікацы́йна-адбо́рачным |
кваліфікацы́йна-адбо́рачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
кваліфікацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кваліфікацы́йны |
кваліфікацы́йная |
кваліфікацы́йнае |
кваліфікацы́йныя |
Р. |
кваліфікацы́йнага |
кваліфікацы́йнай кваліфікацы́йнае |
кваліфікацы́йнага |
кваліфікацы́йных |
Д. |
кваліфікацы́йнаму |
кваліфікацы́йнай |
кваліфікацы́йнаму |
кваліфікацы́йным |
В. |
кваліфікацы́йны (неадуш.) кваліфікацы́йнага (адуш.) |
кваліфікацы́йную |
кваліфікацы́йнае |
кваліфікацы́йныя (неадуш.) кваліфікацы́йных (адуш.) |
Т. |
кваліфікацы́йным |
кваліфікацы́йнай кваліфікацы́йнаю |
кваліфікацы́йным |
кваліфікацы́йнымі |
М. |
кваліфікацы́йным |
кваліфікацы́йнай |
кваліфікацы́йным |
кваліфікацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кваліфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кваліфіка́цыя |
кваліфіка́цыі |
Р. |
кваліфіка́цыі |
кваліфіка́цый |
Д. |
кваліфіка́цыі |
кваліфіка́цыям |
В. |
кваліфіка́цыю |
кваліфіка́цыі |
Т. |
кваліфіка́цыяй кваліфіка́цыяю |
кваліфіка́цыямі |
М. |
кваліфіка́цыі |
кваліфіка́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ква́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ква́нт |
ква́нты |
Р. |
ква́нта |
ква́нтаў |
Д. |
ква́нту |
ква́нтам |
В. |
ква́нт |
ква́нты |
Т. |
ква́нтам |
ква́нтамі |
М. |
ква́нце |
ква́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
квантава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
квантава́льнік |
квантава́льнікі |
Р. |
квантава́льніка |
квантава́льнікаў |
Д. |
квантава́льніку |
квантава́льнікам |
В. |
квантава́льнік |
квантава́льнікі |
Т. |
квантава́льнікам |
квантава́льнікамі |
М. |
квантава́льніку |
квантава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
квантавамехані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
квантавамехані́чны |
квантавамехані́чная |
квантавамехані́чнае |
квантавамехані́чныя |
Р. |
квантавамехані́чнага |
квантавамехані́чнай квантавамехані́чнае |
квантавамехані́чнага |
квантавамехані́чных |
Д. |
квантавамехані́чнаму |
квантавамехані́чнай |
квантавамехані́чнаму |
квантавамехані́чным |
В. |
квантавамехані́чны (неадуш.) |
квантавамехані́чную |
квантавамехані́чнае |
квантавамехані́чныя (неадуш.) |
Т. |
квантавамехані́чным |
квантавамехані́чнай квантавамехані́чнаю |
квантавамехані́чным |
квантавамехані́чнымі |
М. |
квантавамехані́чным |
квантавамехані́чнай |
квантавамехані́чным |
квантавамехані́чных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.