Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бро́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бро́ханне
Р. бро́хання
Д. бро́ханню
В. бро́ханне
Т. бро́ханнем
М. бро́ханні

Крыніцы: piskunou2012.

Бро́хаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бро́хаўшчына
Р. Бро́хаўшчыны
Д. Бро́хаўшчыне
В. Бро́хаўшчыну
Т. Бро́хаўшчынай
Бро́хаўшчынаю
М. Бро́хаўшчыне

бро́хацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бро́хаюся бро́хаемся
2-я ас. бро́хаешся бро́хаецеся
3-я ас. бро́хаецца бро́хаюцца
Прошлы час
м. бро́хаўся бро́халіся
ж. бро́халася
н. бро́халася
Загадны лад
2-я ас. бро́хайся бро́хайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бро́хаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

бро́хаць

‘ілгаць, маніць, гаўкаць, брахаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бро́хаю бро́хаем
2-я ас. бро́хаеш бро́хаеце
3-я ас. бро́хае бро́хаюць
Прошлы час
м. бро́хаў бро́халі
ж. бро́хала
н. бро́хала
Загадны лад
2-я ас. бро́хай бро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

бро́хнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бро́хнуся бро́хнемся
2-я ас. бро́хнешся бро́хнецеся
3-я ас. бро́хнецца бро́хнуцца
Прошлы час
м. бро́хнуўся бро́хнуліся
ж. бро́хнулася
н. бро́хнулася
Загадны лад
2-я ас. бро́хніся бро́хніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час бро́хнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

бро́хнуць

‘з шумам упасці, пляснуцца, ударыцца; з сілай кінуць што-небудзь, стукнуўшы аб што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бро́хну бро́хнем
2-я ас. бро́хнеш бро́хнеце
3-я ас. бро́хне бро́хнуць
Прошлы час
м. бро́хнуў бро́хнулі
ж. бро́хнула
н. бро́хнула
Загадны лад
2-я ас. бро́хні бро́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бро́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

бро́шачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бро́шачка бро́шачкі
Р. бро́шачкі бро́шачак
Д. бро́шачцы бро́шачкам
В. бро́шачку бро́шачкі
Т. бро́шачкай
бро́шачкаю
бро́шачкамі
М. бро́шачцы бро́шачках

Крыніцы: piskunou2012.

бро́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бро́шка бро́шкі
Р. бро́шкі бро́шак
Д. бро́шцы бро́шкам
В. бро́шку бро́шкі
Т. бро́шкай
бро́шкаю
бро́шкамі
М. бро́шцы бро́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бро́шкаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бро́шкаўцы
Р. Бро́шкаўцаў
Д. Бро́шкаўцам
В. Бро́шкаўцы
Т. Бро́шкаўцамі
М. Бро́шкаўцах