бро́хаць

‘ілгаць, маніць, гаўкаць, брахаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бро́хаю бро́хаем
2-я ас. бро́хаеш бро́хаеце
3-я ас. бро́хае бро́хаюць
Прошлы час
м. бро́хаў бро́халі
ж. бро́хала
н. бро́хала
Загадны лад
2-я ас. бро́хай бро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)