бро́хнуць
‘з шумам упасці, пляснуцца, ударыцца; з сілай кінуць што-небудзь, стукнуўшы аб што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| бро́хну | бро́хнем | |
| бро́хнеш | бро́хнеце | |
| бро́хне | бро́хнуць | |
| Прошлы час | ||
| бро́хнуў | бро́хнулі | |
| бро́хнула | ||
| бро́хнула | ||
| Загадны лад | ||
| бро́хні | бро́хніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бро́хнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)