вы́таўчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́таўчаны |
вы́таўчаная |
вы́таўчанае |
вы́таўчаныя |
| Р. |
вы́таўчанага |
вы́таўчанай вы́таўчанае |
вы́таўчанага |
вы́таўчаных |
| Д. |
вы́таўчанаму |
вы́таўчанай |
вы́таўчанаму |
вы́таўчаным |
| В. |
вы́таўчаны (неадуш.) вы́таўчанага (адуш.) |
вы́таўчаную |
вы́таўчанае |
вы́таўчаныя (неадуш.) вы́таўчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́таўчаным |
вы́таўчанай вы́таўчанаю |
вы́таўчаным |
вы́таўчанымі |
| М. |
вы́таўчаным |
вы́таўчанай |
вы́таўчаным |
вы́таўчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́таўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́таўчаны |
вы́таўчаная |
вы́таўчанае |
вы́таўчаныя |
| Р. |
вы́таўчанага |
вы́таўчанай вы́таўчанае |
вы́таўчанага |
вы́таўчаных |
| Д. |
вы́таўчанаму |
вы́таўчанай |
вы́таўчанаму |
вы́таўчаным |
| В. |
вы́таўчаны (неадуш.) вы́таўчанага (адуш.) |
вы́таўчаную |
вы́таўчанае |
вы́таўчаныя (неадуш.) вы́таўчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́таўчаным |
вы́таўчанай вы́таўчанаю |
вы́таўчаным |
вы́таўчанымі |
| М. |
вы́таўчаным |
вы́таўчанай |
вы́таўчаным |
вы́таўчаных |
Кароткая форма: вы́таўчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́таўчы
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́таўку |
вы́таўчам |
| 2-я ас. |
вы́таўчаш |
вы́таўчаце |
| 3-я ас. |
вы́таўча |
вы́таўкуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́таўк |
вы́таўклі |
| ж. |
вы́таўкла |
| н. |
вы́таўкла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́таўчы |
вы́таўчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́таўкшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́тачанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вы́тачанасць |
| Р. |
вы́тачанасці |
| Д. |
вы́тачанасці |
| В. |
вы́тачанасць |
| Т. |
вы́тачанасцю |
| М. |
вы́тачанасці |
Крыніцы:
tsbm1984.
вы́тачаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́тачаны |
вы́тачаная |
вы́тачанае |
вы́тачаныя |
| Р. |
вы́тачанага |
вы́тачанай вы́тачанае |
вы́тачанага |
вы́тачаных |
| Д. |
вы́тачанаму |
вы́тачанай |
вы́тачанаму |
вы́тачаным |
| В. |
вы́тачаны (неадуш.) вы́тачанага (адуш.) |
вы́тачаную |
вы́тачанае |
вы́тачаныя (неадуш.) вы́тачаных (адуш.) |
| Т. |
вы́тачаным |
вы́тачанай вы́тачанаю |
вы́тачаным |
вы́тачанымі |
| М. |
вы́тачаным |
вы́тачанай |
вы́тачаным |
вы́тачаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́тачаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́тачаны |
вы́тачаная |
вы́тачанае |
вы́тачаныя |
| Р. |
вы́тачанага |
вы́тачанай вы́тачанае |
вы́тачанага |
вы́тачаных |
| Д. |
вы́тачанаму |
вы́тачанай |
вы́тачанаму |
вы́тачаным |
| В. |
вы́тачаны (неадуш.) вы́тачанага (адуш.) |
вы́тачаную |
вы́тачанае |
вы́тачаныя (неадуш.) вы́тачаных (адуш.) |
| Т. |
вы́тачаным |
вы́тачанай вы́тачанаю |
вы́тачаным |
вы́тачанымі |
| М. |
вы́тачаным |
вы́тачанай |
вы́тачаным |
вы́тачаных |
Кароткая форма: вы́тачана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́тачка
‘да выточваць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вы́тачка |
| Р. |
вы́тачкі |
| Д. |
вы́тачцы |
| В. |
вы́тачку |
| Т. |
вы́тачкай вы́тачкаю |
| М. |
вы́тачцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́тачка
‘шво’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́тачка |
вы́тачкі |
| Р. |
вы́тачкі |
вы́тачак |
| Д. |
вы́тачцы |
вы́тачкам |
| В. |
вы́тачку |
вы́тачкі |
| Т. |
вы́тачкай вы́тачкаю |
вы́тачкамі |
| М. |
вы́тачцы |
вы́тачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́тачыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́тачыцца |
вы́тачацца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́тачыўся |
вы́тачыліся |
| ж. |
вы́тачылася |
| н. |
вы́тачылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́тачыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́тачыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тачу |
вы́тачым |
| 2-я ас. |
вы́тачыш |
вы́тачыце |
| 3-я ас. |
вы́тачыць |
вы́тачаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́тачыў |
вы́тачылі |
| ж. |
вы́тачыла |
| н. |
вы́тачыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́тачы |
вы́тачыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́тачыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.