вы́тарапіць
‘вылупіць, вытарашчыць што-небудзь (вочы)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́тараплю | вы́тарапім | |
| вы́тарапіш | вы́тарапіце | |
| вы́тарапіць | вы́тарапяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́тарапіў | вы́тарапілі | |
| вы́тарапіла | ||
| вы́тарапіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́тарапі | вы́тарапіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́тарапіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)