складанасузале́жны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			складанасузале́жны | 
					складанасузале́жная | 
					складанасузале́жнае | 
					складанасузале́жныя | 
					
		
			| Р. | 
			складанасузале́жнага | 
					складанасузале́жнай складанасузале́жнае | 
					складанасузале́жнага | 
					складанасузале́жных | 
					
		
			| Д. | 
			складанасузале́жнаму | 
					складанасузале́жнай | 
					складанасузале́жнаму | 
					складанасузале́жным | 
					
		
			| В. | 
			складанасузале́жны (неадуш.) складанасузале́жнага (адуш.) | 
					складанасузале́жную | 
					складанасузале́жнае | 
					складанасузале́жныя (неадуш.) складанасузале́жных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			складанасузале́жным | 
					складанасузале́жнай складанасузале́жнаю | 
					складанасузале́жным | 
					складанасузале́жнымі | 
					
		
			| М. | 
			складанасузале́жным | 
					складанасузале́жнай | 
					складанасузале́жным | 
					складанасузале́жных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012.
склада́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			склада́насць | 
			
		
			| Р. | 
			склада́насці | 
			
		
			| Д. | 
			склада́насці | 
			
		
			| В. | 
			склада́насць | 
			
		
			| Т. | 
			склада́насцю | 
			
		
			| М. | 
			склада́насці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
склада́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			склада́нік | 
			склада́нікі | 
			
		
			| Р. | 
			склада́ніка | 
			склада́нікаў | 
			
		
			| Д. | 
			склада́ніку | 
			склада́нікам | 
			
		
			| В. | 
			склада́нік | 
			склада́нікі | 
			
		
			| Т. | 
			склада́нікам | 
			склада́нікамі | 
			
		
			| М. | 
			склада́ніку | 
			склада́ніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
склада́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			склада́нка | 
			
		
			| Р. | 
			склада́нкі | 
			
		
			| Д. | 
			склада́нцы | 
			
		
			| В. | 
			склада́нку | 
			
		
			| Т. | 
			склада́нкай склада́нкаю | 
			
		
			| М. | 
			склада́нцы | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
склада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			склада́нне | 
			
		
			| Р. | 
			склада́ння | 
			
		
			| Д. | 
			склада́нню | 
			
		
			| В. | 
			склада́нне | 
			
		
			| Т. | 
			склада́ннем | 
			
		
			| М. | 
			склада́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
склада́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			склада́ннік | 
			склада́ннікі | 
			
		
			| Р. | 
			склада́нніка | 
			склада́ннікаў | 
			
		
			| Д. | 
			склада́нніку | 
			склада́ннікам | 
			
		
			| В. | 
			склада́нніка | 
			склада́ннікаў | 
			
		
			| Т. | 
			склада́ннікам | 
			склада́ннікамі | 
			
		
			| М. | 
			склада́нніку | 
			склада́нніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
Склада́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Склада́нцы | 
			
		
			| Р. | 
			Склада́нцаў | 
			
		
			| Д. | 
			Склада́нцам | 
			
		
			| В. | 
			Склада́нцы | 
			
		
			| Т. | 
			Склада́нцамі | 
			
		
			| М. | 
			Склада́нцах |