вы́суджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́суджаны |
вы́суджаная |
вы́суджанае |
вы́суджаныя |
| Р. |
вы́суджанага |
вы́суджанай вы́суджанае |
вы́суджанага |
вы́суджаных |
| Д. |
вы́суджанаму |
вы́суджанай |
вы́суджанаму |
вы́суджаным |
| В. |
вы́суджаны (неадуш.) вы́суджанага (адуш.) |
вы́суджаную |
вы́суджанае |
вы́суджаныя (неадуш.) вы́суджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́суджаным |
вы́суджанай вы́суджанаю |
вы́суджаным |
вы́суджанымі |
| М. |
вы́суджаным |
вы́суджанай |
вы́суджаным |
вы́суджаных |
Кароткая форма: вы́суджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высу́джвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
высу́джваецца |
высу́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
высу́джваўся |
высу́джваліся |
| ж. |
высу́джвалася |
| н. |
высу́джвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
высу́джваю |
высу́джваем |
| 2-я ас. |
высу́джваеш |
высу́джваеце |
| 3-я ас. |
высу́джвае |
высу́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
высу́джваў |
высу́джвалі |
| ж. |
высу́джвала |
| н. |
высу́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
высу́джвай |
высу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
высу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́судзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́суджу |
вы́судзім |
| 2-я ас. |
вы́судзіш |
вы́судзіце |
| 3-я ас. |
вы́судзіць |
вы́судзяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́судзіў |
вы́судзілі |
| ж. |
вы́судзіла |
| н. |
вы́судзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́судзі |
вы́судзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́судзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́суканы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́суканы |
вы́суканая |
вы́суканае |
вы́суканыя |
| Р. |
вы́суканага |
вы́суканай вы́суканае |
вы́суканага |
вы́суканых |
| Д. |
вы́суканаму |
вы́суканай |
вы́суканаму |
вы́суканым |
| В. |
вы́суканы (неадуш.) вы́суканага (адуш.) |
вы́суканую |
вы́суканае |
вы́суканыя (неадуш.) вы́суканых (адуш.) |
| Т. |
вы́суканым |
вы́суканай вы́суканаю |
вы́суканым |
вы́суканымі |
| М. |
вы́суканым |
вы́суканай |
вы́суканым |
вы́суканых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́суканы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́суканы |
вы́суканая |
вы́суканае |
вы́суканыя |
| Р. |
вы́суканага |
вы́суканай вы́суканае |
вы́суканага |
вы́суканых |
| Д. |
вы́суканаму |
вы́суканай |
вы́суканаму |
вы́суканым |
| В. |
вы́суканы (неадуш.) вы́суканага (адуш.) |
вы́суканую |
вы́суканае |
вы́суканыя (неадуш.) вы́суканых (адуш.) |
| Т. |
вы́суканым |
вы́суканай вы́суканаю |
вы́суканым |
вы́суканымі |
| М. |
вы́суканым |
вы́суканай |
вы́суканым |
вы́суканых |
Кароткая форма: вы́сукана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́сукацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́сучацца |
вы́сучуцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́сукаўся |
вы́сукаліся |
| ж. |
вы́сукалася |
| н. |
вы́сукалася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́сукаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́сукацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́сукаюся |
вы́сукаемся |
| 2-я ас. |
вы́сукаешся |
вы́сукаецеся |
| 3-я ас. |
вы́сукаецца |
вы́сукаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́сукаўся |
вы́сукаліся |
| ж. |
вы́сукалася |
| н. |
вы́сукалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́сукайся |
вы́сукайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́сукаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́сукаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́сучу |
вы́сучам |
| 2-я ас. |
вы́сучаш |
вы́сучаце |
| 3-я ас. |
вы́суча |
вы́сучаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́сукаў |
вы́сукалі |
| ж. |
вы́сукала |
| н. |
вы́сукала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́сукаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
высу́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
высу́кванне |
| Р. |
высу́квання |
| Д. |
высу́кванню |
| В. |
высу́кванне |
| Т. |
высу́кваннем |
| М. |
высу́кванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.