выстрэ́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выстрэ́льванне | выстрэ́льванні | |
выстрэ́львання | выстрэ́льванняў | |
выстрэ́льванню | выстрэ́льванням | |
выстрэ́льванне | выстрэ́льванні | |
выстрэ́льваннем | выстрэ́льваннямі | |
выстрэ́льванні | выстрэ́льваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)