Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

выстранча́ць

‘дагаджаць каму-небудзь, запабягаць перад кім-небудзь; выхваляцца, задавацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выстранча́ю выстранча́ем
2-я ас. выстранча́еш выстранча́еце
3-я ас. выстранча́е выстранча́юць
Прошлы час
м. выстранча́ў выстранча́лі
ж. выстранча́ла
н. выстранча́ла
Загадны лад
2-я ас. выстранча́й выстранча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выстранча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́странчыць

‘выхваліцца перад кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́странчу вы́странчым
2-я ас. вы́странчыш вы́странчыце
3-я ас. вы́странчыць вы́странчаць
Прошлы час
м. вы́странчыў вы́странчылі
ж. вы́странчыла
н. вы́странчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́странчы вы́странчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́странчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́страчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́страчаны вы́страчаная вы́страчанае вы́страчаныя
Р. вы́страчанага вы́страчанай
вы́страчанае
вы́страчанага вы́страчаных
Д. вы́страчанаму вы́страчанай вы́страчанаму вы́страчаным
В. вы́страчаны (неадуш.)
вы́страчанага (адуш.)
вы́страчаную вы́страчанае вы́страчаныя (неадуш.)
вы́страчаных (адуш.)
Т. вы́страчаным вы́страчанай
вы́страчанаю
вы́страчаным вы́страчанымі
М. вы́страчаным вы́страчанай вы́страчаным вы́страчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́страчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́страчаны вы́страчаная вы́страчанае вы́страчаныя
Р. вы́страчанага вы́страчанай
вы́страчанае
вы́страчанага вы́страчаных
Д. вы́страчанаму вы́страчанай вы́страчанаму вы́страчаным
В. вы́страчаны (неадуш.)
вы́страчанага (адуш.)
вы́страчаную вы́страчанае вы́страчаныя (неадуш.)
вы́страчаных (адуш.)
Т. вы́страчаным вы́страчанай
вы́страчанаю
вы́страчаным вы́страчанымі
М. вы́страчаным вы́страчанай вы́страчаным вы́страчаных

Кароткая форма: вы́страчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́страчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́страчу вы́страчым
2-я ас. вы́страчыш вы́страчыце
3-я ас. вы́страчыць вы́страчаць
Прошлы час
м. вы́страчыў вы́страчылі
ж. вы́страчыла
н. вы́страчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́страчы вы́страчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́страчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́страшаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́страшаны вы́страшаная вы́страшанае вы́страшаныя
Р. вы́страшанага вы́страшанай
вы́страшанае
вы́страшанага вы́страшаных
Д. вы́страшанаму вы́страшанай вы́страшанаму вы́страшаным
В. вы́страшаны (неадуш.)
вы́страшанага (адуш.)
вы́страшаную вы́страшанае вы́страшаныя (неадуш.)
вы́страшаных (адуш.)
Т. вы́страшаным вы́страшанай
вы́страшанаю
вы́страшаным вы́страшанымі
М. вы́страшаным вы́страшанай вы́страшаным вы́страшаных

Крыніцы: piskunou2012.

выстра́шваць

‘палохаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выстра́шваю выстра́шваем
2-я ас. выстра́шваеш выстра́шваеце
3-я ас. выстра́швае выстра́шваюць
Прошлы час
м. выстра́шваў выстра́швалі
ж. выстра́швала
н. выстра́швала
Загадны лад
2-я ас. выстра́швай выстра́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выстра́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́страшыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́страшу вы́страшым
2-я ас. вы́страшыш вы́страшыце
3-я ас. вы́страшыць вы́страшаць
Прошлы час
м. вы́страшыў вы́страшылі
ж. вы́страшыла
н. вы́страшыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́страшыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

выстро́йванне

‘апрананне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выстро́йванне
Р. выстро́йвання
Д. выстро́йванню
В. выстро́йванне
Т. выстро́йваннем
М. выстро́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

выстро́йванне

‘пастраенне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выстро́йванне
Р. выстро́йвання
Д. выстро́йванню
В. выстро́йванне
Т. выстро́йваннем
М. выстро́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.