вы́старка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́старка | вы́старкі | |
| вы́старкі | вы́старак | |
| вы́старцы | вы́старкам | |
| вы́старку | вы́старак | |
| вы́старкай вы́старкаю |
вы́старкамі | |
| вы́старцы | вы́старках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)