плюсава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
плюсава́ны |
плюсава́ная |
плюсава́нае |
плюсава́ныя |
Р. |
плюсава́нага |
плюсава́най плюсава́нае |
плюсава́нага |
плюсава́ных |
Д. |
плюсава́наму |
плюсава́най |
плюсава́наму |
плюсава́ным |
В. |
плюсава́ны (неадуш.) плюсава́нага (адуш.) |
плюсава́ную |
плюсава́нае |
плюсава́ныя (неадуш.) плюсава́ных (адуш.) |
Т. |
плюсава́ным |
плюсава́най плюсава́наю |
плюсава́ным |
плюсава́нымі |
М. |
плюсава́ным |
плюсава́най |
плюсава́ным |
плюсава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плюсава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
плюсава́ны |
плюсава́ная |
плюсава́нае |
плюсава́ныя |
Р. |
плюсава́нага |
плюсава́най плюсава́нае |
плюсава́нага |
плюсава́ных |
Д. |
плюсава́наму |
плюсава́най |
плюсава́наму |
плюсава́ным |
В. |
плюсава́ны (неадуш.) плюсава́нага (адуш.) |
плюсава́ную |
плюсава́нае |
плюсава́ныя (неадуш.) плюсава́ных (адуш.) |
Т. |
плюсава́ным |
плюсава́най плюсава́наю |
плюсава́ным |
плюсава́нымі |
М. |
плюсава́ным |
плюсава́най |
плюсава́ным |
плюсава́ных |
Кароткая форма: плюсава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плюсава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
плюсу́ецца |
плюсу́юцца |
Прошлы час |
м. |
плюсава́ўся |
плюсава́ліся |
ж. |
плюсава́лася |
н. |
плюсава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плюсава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
плюсу́ю |
плюсу́ем |
2-я ас. |
плюсу́еш |
плюсу́еце |
3-я ас. |
плюсу́е |
плюсу́юць |
Прошлы час |
м. |
плюсава́ў |
плюсава́лі |
ж. |
плюсава́ла |
н. |
плюсава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
плюсу́й |
плюсу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
плюсу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плю́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
плю́савы |
плю́савая |
плю́савае |
плю́савыя |
Р. |
плю́савага |
плю́савай плю́савае |
плю́савага |
плю́савых |
Д. |
плю́саваму |
плю́савай |
плю́саваму |
плю́савым |
В. |
плю́савы (неадуш.) плю́савага (адуш.) |
плю́савую |
плю́савае |
плю́савыя (неадуш.) плю́савых (адуш.) |
Т. |
плю́савым |
плю́савай плю́саваю |
плю́савым |
плю́савымі |
М. |
плю́савым |
плю́савай |
плю́савым |
плю́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
плю́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
плю́ск |
Р. |
плю́ску |
Д. |
плю́ску |
В. |
плю́ск |
Т. |
плю́скам |
М. |
плю́ску |
Крыніцы:
piskunou2012.
плю́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плю́ска |
плю́скі |
Р. |
плю́скі |
плю́сак |
Д. |
плю́сцы |
плю́скам |
В. |
плю́ску |
плю́скі |
Т. |
плю́скай плю́скаю |
плю́скамі |
М. |
плю́сцы |
плю́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Плюска́лаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Плюска́лаўцы |
Р. |
Плюска́лаўцаў |
Д. |
Плюска́лаўцам |
В. |
Плюска́лаўцы |
Т. |
Плюска́лаўцамі |
М. |
Плюска́лаўцах |
плю́сканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
плю́сканне |
Р. |
плю́скання |
Д. |
плю́сканню |
В. |
плю́сканне |
Т. |
плю́сканнем |
М. |
плю́сканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.