Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’

ко́рпія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ко́рпія
Р. ко́рпіі
Д. ко́рпіі
В. ко́рпію
Т. ко́рпіяй
ко́рпіяю
М. ко́рпіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ко́рпус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рпус карпусы́
ко́рпусы
Р. ко́рпуса карпусо́ў
Д. ко́рпусу карпуса́м
В. ко́рпус карпусы́
ко́рпусы
Т. ко́рпусам карпуса́мі
М. ко́рпусе карпуса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

корпусазбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. корпусазбо́рачны корпусазбо́рачная корпусазбо́рачнае корпусазбо́рачныя
Р. корпусазбо́рачнага корпусазбо́рачнай
корпусазбо́рачнае		 корпусазбо́рачнага корпусазбо́рачных
Д. корпусазбо́рачнаму корпусазбо́рачнай корпусазбо́рачнаму корпусазбо́рачным
В. корпусазбо́рачны (неадуш.)
корпусазбо́рачнага (адуш.)		 корпусазбо́рачную корпусазбо́рачнае корпусазбо́рачныя (неадуш.)
корпусазбо́рачных (адуш.)
Т. корпусазбо́рачным корпусазбо́рачнай
корпусазбо́рачнаю		 корпусазбо́рачным корпусазбо́рачнымі
М. корпусазбо́рачным корпусазбо́рачнай корпусазбо́рачным корпусазбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

корпусаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. корпусаўтвара́льны корпусаўтвара́льная корпусаўтвара́льнае корпусаўтвара́льныя
Р. корпусаўтвара́льнага корпусаўтвара́льнай
корпусаўтвара́льнае		 корпусаўтвара́льнага корпусаўтвара́льных
Д. корпусаўтвара́льнаму корпусаўтвара́льнай корпусаўтвара́льнаму корпусаўтвара́льным
В. корпусаўтвара́льны (неадуш.)
корпусаўтвара́льнага (адуш.)		 корпусаўтвара́льную корпусаўтвара́льнае корпусаўтвара́льныя (неадуш.)
корпусаўтвара́льных (адуш.)
Т. корпусаўтвара́льным корпусаўтвара́льнай
корпусаўтвара́льнаю		 корпусаўтвара́льным корпусаўтвара́льнымі
М. корпусаўтвара́льным корпусаўтвара́льнай корпусаўтвара́льным корпусаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ко́рпуснік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рпуснік ко́рпуснікі
Р. ко́рпусніка ко́рпуснікаў
Д. ко́рпусніку ко́рпуснікам
В. ко́рпусніка ко́рпуснікаў
Т. ко́рпуснікам ко́рпуснікамі
М. ко́рпусніку ко́рпусніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ко́рпусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́рпусны ко́рпусная ко́рпуснае ко́рпусныя
Р. ко́рпуснага ко́рпуснай
ко́рпуснае		 ко́рпуснага ко́рпусных
Д. ко́рпуснаму ко́рпуснай ко́рпуснаму ко́рпусным
В. ко́рпусны (неадуш.)
ко́рпуснага (адуш.)		 ко́рпусную ко́рпуснае ко́рпусныя (неадуш.)
ко́рпусных (адуш.)
Т. ко́рпусным ко́рпуснай
ко́рпуснаю		 ко́рпусным ко́рпуснымі
М. ко́рпусным ко́рпуснай ко́рпусным ко́рпусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́рсакава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́рсакава
Р. Ко́рсакава
Д. Ко́рсакаву
В. Ко́рсакава
Т. Ко́рсакавам
М. Ко́рсакаве

Ко́рсіка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́рсіка
Р. Ко́рсікі
Д. Ко́рсіцы
В. Ко́рсіку
Т. Ко́рсікай
Ко́рсікаю
М. Ко́рсіцы

Ко́рсунь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Ко́рсунь
Р. Ко́рсуні
Д. Ко́рсуні
В. Ко́рсунь
Т. Ко́рсунню
М. Ко́рсуні

ко́рт

‘баваўняная тканіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́рт
Р. ко́рту
Д. ко́рту
В. ко́рт
Т. ко́ртам
М. ко́рце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.