Ко́растава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́растава | |
| Ко́растава | |
| Ко́раставу | |
| Ко́растава | |
| Ко́раставам | |
| Ко́раставе |
Ко́растава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́растава | |
| Ко́растава | |
| Ко́раставу | |
| Ко́растава | |
| Ко́раставам | |
| Ко́раставе |
Ко́расцень
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ко́расцень | |
| Ко́расценя | |
| Ко́расценю | |
| Ко́расцень | |
| Ко́расценем | |
| Ко́расцені |
ко́ратка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| ко́ратка | караце́й | найкараце́й |
Іншыя варыянты: каро́тка.
Крыніцы:
ко́раценька
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| ко́раценька | - | - |
Крыніцы:
ко́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́рачка | ко́рачкі | |
| ко́рачкі | ко́рачак | |
| ко́рачцы | ко́рачкам | |
| ко́рачку | ко́рачкі | |
| ко́рачкай ко́рачкаю |
ко́рачкамі | |
| ко́рачцы | ко́рачках |
Крыніцы:
ко́рачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́рачнік | ко́рачнікі | |
| ко́рачніка | ко́рачнікаў | |
| ко́рачніку | ко́рачнікам | |
| ко́рачніка | ко́рачнікаў | |
| ко́рачнікам | ко́рачнікамі | |
| ко́рачніку | ко́рачніках |
Крыніцы:
ко́рачны
прыметнік, адносны
| ко́рачны | ко́рачная | ко́рачнае | ко́рачныя | |
| ко́рачнага | ко́рачнай ко́рачнае |
ко́рачнага | ко́рачных | |
| ко́рачнаму | ко́рачнай | ко́рачнаму | ко́рачным | |
| ко́рачны ( ко́рачнага ( |
ко́рачную | ко́рачнае | ко́рачныя ( ко́рачных ( |
|
| ко́рачным | ко́рачнай ко́рачнаю |
ко́рачным | ко́рачнымі | |
| ко́рачным | ко́рачнай | ко́рачным | ко́рачных | |
Крыніцы:
Ко́рачын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ко́рачын | |
| Ко́рачына | |
| Ко́рачыну | |
| Ко́рачын | |
| Ко́рачынам | |
| Ко́рачыне |
ко́раш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́раш | карашы́ | |
| ко́раша | карашо́ў | |
| ко́рашу | караша́м | |
| ко́раша | карашо́ў | |
| ко́рашам | караша́мі | |
| ко́рашу | караша́х |
Крыніцы:
ко́рба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́рба | ко́рбы | |
| ко́рбы | ко́рбаў ко́рб |
|
| ко́рбе | ко́рбам | |
| ко́рбу | ко́рбы | |
| ко́рбай ко́рбаю |
ко́рбамі | |
| ко́рбе | ко́рбах |
Крыніцы: