Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авеёілмноруя

скі́ф

‘лодка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́ф скі́фы
Р. скі́фа скі́фаў
Д. скі́фу скі́фам
В. скі́ф скі́фы
Т. скі́фам скі́фамі
М. скі́фе скі́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скі́фавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́фавы скі́фавая скі́фавае скі́фавыя
Р. скі́фавага скі́фавай
скі́фавае		 скі́фавага скі́фавых
Д. скі́фаваму скі́фавай скі́фаваму скі́фавым
В. скі́фавы (неадуш.)
скі́фавага (адуш.)		 скі́фавую скі́фавае скі́фавыя (неадуш.)
скі́фавых (адуш.)
Т. скі́фавым скі́фавай
скі́фаваю		 скі́фавым скі́фавымі
М. скі́фавым скі́фавай скі́фавым скі́фавых

Крыніцы: piskunou2012.

скі́фа-сарма́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́фа-сарма́цкі скі́фа-сарма́цкая скі́фа-сарма́цкае скі́фа-сарма́цкія
Р. скі́фа-сарма́цкага скі́фа-сарма́цкай
скі́фа-сарма́цкае		 скі́фа-сарма́цкага скі́фа-сарма́цкіх
Д. скі́фа-сарма́цкаму скі́фа-сарма́цкай скі́фа-сарма́цкаму скі́фа-сарма́цкім
В. скі́фа-сарма́цкі (неадуш.)
скі́фа-сарма́цкага (адуш.)		 скі́фа-сарма́цкую скі́фа-сарма́цкае скі́фа-сарма́цкія (неадуш.)
скі́фа-сарма́цкіх (адуш.)
Т. скі́фа-сарма́цкім скі́фа-сарма́цкай
скі́фа-сарма́цкаю		 скі́фа-сарма́цкім скі́фа-сарма́цкімі
М. скі́фа-сарма́цкім скі́фа-сарма́цкай скі́фа-сарма́цкім скі́фа-сарма́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

скі́фскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́фскі скі́фская скі́фскае скі́фскія
Р. скі́фскага скі́фскай
скі́фскае		 скі́фскага скі́фскіх
Д. скі́фскаму скі́фскай скі́фскаму скі́фскім
В. скі́фскі (неадуш.)
скі́фскага (адуш.)		 скі́фскую скі́фскае скі́фскія (неадуш.)
скі́фскіх (адуш.)
Т. скі́фскім скі́фскай
скі́фскаю		 скі́фскім скі́фскімі
М. скі́фскім скі́фскай скі́фскім скі́фскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скі́фства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. скі́фства
Р. скі́фства
Д. скі́фству
В. скі́фства
Т. скі́фствам
М. скі́фстве

Крыніцы: piskunou2012.

скіфя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скіфя́нка скіфя́нкі
Р. скіфя́нкі скіфя́нак
Д. скіфя́нцы скіфя́нкам
В. скіфя́нку скіфя́нак
Т. скіфя́нкай
скіфя́нкаю		 скіфя́нкамі
М. скіфя́нцы скіфя́нках

Крыніцы: piskunou2012.

скі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́цкі скі́цкая скі́цкае скі́цкія
Р. скі́цкага скі́цкай
скі́цкае		 скі́цкага скі́цкіх
Д. скі́цкаму скі́цкай скі́цкаму скі́цкім
В. скі́цкі (неадуш.)
скі́цкага (адуш.)		 скі́цкую скі́цкае скі́цкія (неадуш.)
скі́цкіх (адуш.)
Т. скі́цкім скі́цкай
скі́цкаю		 скі́цкім скі́цкімі
М. скі́цкім скі́цкай скі́цкім скі́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скіцы́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. скіцы́раванне
Р. скіцы́равання
Д. скіцы́раванню
В. скіцы́раванне
Т. скіцы́раваннем
М. скіцы́раванні

Крыніцы: piskunou2012.

скіцы́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скіцы́раваны скіцы́раваная скіцы́раванае скіцы́раваныя
Р. скіцы́раванага скіцы́раванай
скіцы́раванае		 скіцы́раванага скіцы́раваных
Д. скіцы́раванаму скіцы́раванай скіцы́раванаму скіцы́раваным
В. скіцы́раваны (неадуш.)
скіцы́раванага (адуш.)		 скіцы́раваную скіцы́раванае скіцы́раваныя (неадуш.)
скіцы́раваных (адуш.)
Т. скіцы́раваным скіцы́раванай
скіцы́раванаю		 скіцы́раваным скіцы́раванымі
М. скіцы́раваным скіцы́раванай скіцы́раваным скіцы́раваных

Крыніцы: piskunou2012.

скіцы́равацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. скіцы́руецца скіцы́руюцца
Прошлы час
м. скіцы́раваўся скіцы́раваліся
ж. скіцы́равалася
н. скіцы́равалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час скіцы́руючыся

Крыніцы: piskunou2012.