Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
аеёіоуыьэюя

плю́ндрыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плю́ндруся плю́ндрымся
2-я ас. плю́ндрышся плю́ндрыцеся
3-я ас. плю́ндрыцца плю́ндрацца
Прошлы час
м. плю́ндрыўся плю́ндрыліся
ж. плю́ндрылася
н. плю́ндрылася
Загадны лад
2-я ас. плю́ндрыся плю́ндрыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час плю́ндрачыся

Крыніцы: piskunou2012.

плю́ндрыць

‘рабаваць, раскрадаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плю́ндру плю́ндрым
2-я ас. плю́ндрыш плю́ндрыце
3-я ас. плю́ндрыць плю́ндраць
Прошлы час
м. плю́ндрыў плю́ндрылі
ж. плю́ндрыла
н. плю́ндрыла
Загадны лад
2-я ас. плю́ндры плю́ндрыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час плю́ндрачы

Крыніцы: piskunou2012.

плю́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. плю́ну плю́нем
2-я ас. плю́неш плю́неце
3-я ас. плю́не плю́нуць
Прошлы час
м. плю́нуў плю́нулі
ж. плю́нула
н. плю́нула
Загадны лад
2-я ас. плю́нь плю́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час плю́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плю́р
Р. плю́ру
Д. плю́ру
В. плю́р
Т. плю́рам
М. плю́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плюраліза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. плюраліза́цыя
Р. плюраліза́цыі
Д. плюраліза́цыі
В. плюраліза́цыю
Т. плюраліза́цыяй
плюраліза́цыяю
М. плюраліза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

плюралі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плюралі́зм
Р. плюралі́зму
Д. плюралі́зму
В. плюралі́зм
Т. плюралі́змам
М. плюралі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плюралі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плюралі́ст плюралі́сты
Р. плюралі́ста плюралі́стаў
Д. плюралі́сту плюралі́стам
В. плюралі́ста плюралі́стаў
Т. плюралі́стам плюралі́стамі
М. плюралі́сце плюралі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плюралісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
плюралісты́чна - -

плюралісты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. плюралісты́чнасць
Р. плюралісты́чнасці
Д. плюралісты́чнасці
В. плюралісты́чнасць
Т. плюралісты́чнасцю
М. плюралісты́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

плюралісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюралісты́чны плюралісты́чная плюралісты́чнае плюралісты́чныя
Р. плюралісты́чнага плюралісты́чнай
плюралісты́чнае		 плюралісты́чнага плюралісты́чных
Д. плюралісты́чнаму плюралісты́чнай плюралісты́чнаму плюралісты́чным
В. плюралісты́чны (неадуш.)
плюралісты́чнага (адуш.)		 плюралісты́чную плюралісты́чнае плюралісты́чныя (неадуш.)
плюралісты́чных (адуш.)
Т. плюралісты́чным плюралісты́чнай
плюралісты́чнаю		 плюралісты́чным плюралісты́чнымі
М. плюралісты́чным плюралісты́чнай плюралісты́чным плюралісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.