пабе́гаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабе́гаю |
пабе́гаем |
| 2-я ас. |
пабе́гаеш |
пабе́гаеце |
| 3-я ас. |
пабе́гае |
пабе́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пабе́гаў |
пабе́галі |
| ж. |
пабе́гала |
| н. |
пабе́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабе́гай |
пабе́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабе́гаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пабе́гласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пабе́гласць |
| Р. |
пабе́гласці |
| Д. |
пабе́гласці |
| В. |
пабе́гласць |
| Т. |
пабе́гласцю |
| М. |
пабе́гласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабе́глы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пабе́глы |
пабе́глая |
пабе́глае |
пабе́глыя |
| Р. |
пабе́глага |
пабе́глай пабе́глае |
пабе́глага |
пабе́глых |
| Д. |
пабе́гламу |
пабе́глай |
пабе́гламу |
пабе́глым |
| В. |
пабе́глы (неадуш.) пабе́глага (адуш.) |
пабе́глую |
пабе́глае |
пабе́глыя (неадуш.) пабе́глых (адуш.) |
| Т. |
пабе́глым |
пабе́глай пабе́глаю |
пабе́глым |
пабе́глымі |
| М. |
пабе́глым |
пабе́глай |
пабе́глым |
пабе́глых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабе́гчы
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабягу́ |
пабяжы́м |
| 2-я ас. |
пабяжы́ш |
пабежыце́ |
| 3-я ас. |
пабяжы́ць |
пабягу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
пабе́г |
пабе́глі |
| ж. |
пабе́гла |
| н. |
пабе́гла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабяжы́ |
пабяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабе́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабе́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабе́да |
пабе́ды |
| Р. |
пабе́ды |
пабе́д |
| Д. |
пабе́дзе |
пабе́дам |
| В. |
пабе́ду |
пабе́ды |
| Т. |
пабе́дай пабе́даю |
пабе́дамі |
| М. |
пабе́дзе |
пабе́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пабе́да
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пабе́да |
| Р. |
Пабе́ды |
| Д. |
Пабе́дзе |
| В. |
Пабе́ду |
| Т. |
Пабе́дай Пабе́даю |
| М. |
Пабе́дзе |
пабедава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабяду́ю |
пабяду́ем |
| 2-я ас. |
пабяду́еш |
пабяду́еце |
| 3-я ас. |
пабяду́е |
пабяду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пабедава́ў |
пабедава́лі |
| ж. |
пабедава́ла |
| н. |
пабедава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабяду́й |
пабяду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабедава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Пабе́днае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Пабе́днае |
| Р. |
Пабе́днага |
| Д. |
Пабе́днаму |
| В. |
Пабе́днае |
| Т. |
Пабе́дным |
| М. |
Пабе́дным |
Пабе́дная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Пабе́дная |
| Р. |
Пабе́днай |
| Д. |
Пабе́днай |
| В. |
Пабе́дную |
| Т. |
Пабе́днай Пабе́днаю |
| М. |
Пабе́днай |
пабеды́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабеды́т |
пабеды́ты |
| Р. |
пабеды́ту |
пабеды́таў |
| Д. |
пабеды́ту |
пабеды́там |
| В. |
пабеды́т |
пабеды́ты |
| Т. |
пабеды́там |
пабеды́тамі |
| М. |
пабеды́це |
пабеды́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.