пабеды́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пабеды́т | пабеды́ты | |
| пабеды́ту | пабеды́таў | |
| пабеды́ту | пабеды́там | |
| пабеды́т | пабеды́ты | |
| пабеды́там | пабеды́тамі | |
| пабеды́це | пабеды́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)