Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

стацця́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стацця́ стацці́
Р. стацці́ стаце́й
Д. стацці́ стацця́м
В. стаццю́ стацці́
Т. стаццёй
стаццёю
стацця́мі
М. стацці́ стацця́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ста́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ста́цыя ста́цыі
Р. ста́цыі ста́цый
Д. ста́цыі ста́цыям
В. ста́цыю ста́цыі
Т. ста́цыяй
ста́цыяю
ста́цыямі
М. ста́цыі ста́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

стацыяна́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стацыяна́р стацыяна́ры
Р. стацыяна́ра стацыяна́раў
Д. стацыяна́ру стацыяна́рам
В. стацыяна́р стацыяна́ры
Т. стацыяна́рам стацыяна́рамі
М. стацыяна́ры стацыяна́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стацыяна́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
стацыяна́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

стацыяна́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. стацыяна́рнасць
Р. стацыяна́рнасці
Д. стацыяна́рнасці
В. стацыяна́рнасць
Т. стацыяна́рнасцю
М. стацыяна́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стацыяна́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стацыяна́рнік стацыяна́рнікі
Р. стацыяна́рніка стацыяна́рнікаў
Д. стацыяна́рніку стацыяна́рнікам
В. стацыяна́рніка стацыяна́рнікаў
Т. стацыяна́рнікам стацыяна́рнікамі
М. стацыяна́рніку стацыяна́рніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стацыяна́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стацыяна́рніца стацыяна́рніцы
Р. стацыяна́рніцы стацыяна́рніц
Д. стацыяна́рніцы стацыяна́рніцам
В. стацыяна́рніцу стацыяна́рніц
Т. стацыяна́рніцай
стацыяна́рніцаю
стацыяна́рніцамі
М. стацыяна́рніцы стацыяна́рніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стацыяна́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стацыяна́рны стацыяна́рная стацыяна́рнае стацыяна́рныя
Р. стацыяна́рнага стацыяна́рнай
стацыяна́рнае
стацыяна́рнага стацыяна́рных
Д. стацыяна́рнаму стацыяна́рнай стацыяна́рнаму стацыяна́рным
В. стацыяна́рны (неадуш.)
стацыяна́рнага (адуш.)
стацыяна́рную стацыяна́рнае стацыяна́рныя (неадуш.)
стацыяна́рных (адуш.)
Т. стацыяна́рным стацыяна́рнай
стацыяна́рнаю
стацыяна́рным стацыяна́рнымі
М. стацыяна́рным стацыяна́рнай стацыяна́рным стацыяна́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стацыяне́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стацыяне́р стацыяне́ры
Р. стацыяне́ра стацыяне́раў
Д. стацыяне́ру стацыяне́рам
В. стацыяне́р стацыяне́ры
Т. стацыяне́рам стацыяне́рамі
М. стацыяне́ры стацыяне́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ста́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ста́ну ста́нем
2-я ас. ста́неш ста́неце
3-я ас. ста́не ста́нуць
Прошлы час
м. ста́ў ста́лі
ж. ста́ла
н. ста́ла
Загадны лад
2-я ас. ста́нь ста́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.