стацыяна́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| стацыяна́рніца | стацыяна́рніцы | |
| стацыяна́рніцы | стацыяна́рніц | |
| стацыяна́рніцы | стацыяна́рніцам | |
| стацыяна́рніцу | стацыяна́рніц | |
| стацыяна́рніцай стацыяна́рніцаю |
стацыяна́рніцамі | |
| стацыяна́рніцы | стацыяна́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)