ларні́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ларні́раваны |
ларні́раваная |
ларні́раванае |
ларні́раваныя |
Р. |
ларні́раванага |
ларні́раванай ларні́раванае |
ларні́раванага |
ларні́раваных |
Д. |
ларні́раванаму |
ларні́раванай |
ларні́раванаму |
ларні́раваным |
В. |
ларні́раваны (неадуш.) ларні́раванага (адуш.) |
ларні́раваную |
ларні́раванае |
ларні́раваныя (неадуш.) ларні́раваных (адуш.) |
Т. |
ларні́раваным |
ларні́раванай ларні́раванаю |
ларні́раваным |
ларні́раванымі |
М. |
ларні́раваным |
ларні́раванай |
ларні́раваным |
ларні́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ларні́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ларні́рую |
ларні́руем |
2-я ас. |
ларні́руеш |
ларні́руеце |
3-я ас. |
ларні́руе |
ларні́руюць |
Прошлы час |
м. |
ларні́раваў |
ларні́равалі |
ж. |
ларні́равала |
н. |
ларні́равала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ларні́руючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
ларні́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ларні́рую |
ларні́руем |
2-я ас. |
ларні́руеш |
ларні́руеце |
3-я ас. |
ларні́руе |
ларні́руюць |
Прошлы час |
м. |
ларні́раваў |
ларні́равалі |
ж. |
ларні́равала |
н. |
ларні́равала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ларні́раваўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
ларо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ларо́к |
ларкі́ |
Р. |
ларка́ |
ларко́ў |
Д. |
ларку́ |
ларка́м |
В. |
ларо́к |
ларкі́ |
Т. |
ларко́м |
ларка́мі |
М. |
ларку́ |
ларка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ларо́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ларо́чнік |
ларо́чнікі |
Р. |
ларо́чніка |
ларо́чнікаў |
Д. |
ларо́чніку |
ларо́чнікам |
В. |
ларо́чніка |
ларо́чнікаў |
Т. |
ларо́чнікам |
ларо́чнікамі |
М. |
ларо́чніку |
ларо́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ларо́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ларо́чніца |
ларо́чніцы |
Р. |
ларо́чніцы |
ларо́чніц |
Д. |
ларо́чніцы |
ларо́чніцам |
В. |
ларо́чніцу |
ларо́чніц |
Т. |
ларо́чніцай ларо́чніцаю |
ларо́чніцамі |
М. |
ларо́чніцы |
ларо́чніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ларо́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ларо́чны |
ларо́чная |
ларо́чнае |
ларо́чныя |
Р. |
ларо́чнага |
ларо́чнай ларо́чнае |
ларо́чнага |
ларо́чных |
Д. |
ларо́чнаму |
ларо́чнай |
ларо́чнаму |
ларо́чным |
В. |
ларо́чны (неадуш.) ларо́чнага (адуш.) |
ларо́чную |
ларо́чнае |
ларо́чныя (неадуш.) ларо́чных (адуш.) |
Т. |
ларо́чным |
ларо́чнай ларо́чнаю |
ларо́чным |
ларо́чнымі |
М. |
ларо́чным |
ларо́чнай |
ларо́чным |
ларо́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лары́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лары́наўка |
Р. |
Лары́наўкі |
Д. |
Лары́наўцы |
В. |
Лары́наўку |
Т. |
Лары́наўкай Лары́наўкаю |
М. |
Лары́наўцы |
ларынгалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ларынгалагі́чны |
ларынгалагі́чная |
ларынгалагі́чнае |
ларынгалагі́чныя |
Р. |
ларынгалагі́чнага |
ларынгалагі́чнай ларынгалагі́чнае |
ларынгалагі́чнага |
ларынгалагі́чных |
Д. |
ларынгалагі́чнаму |
ларынгалагі́чнай |
ларынгалагі́чнаму |
ларынгалагі́чным |
В. |
ларынгалагі́чны (неадуш.) ларынгалагі́чнага (адуш.) |
ларынгалагі́чную |
ларынгалагі́чнае |
ларынгалагі́чныя (неадуш.) ларынгалагі́чных (адуш.) |
Т. |
ларынгалагі́чным |
ларынгалагі́чнай ларынгалагі́чнаю |
ларынгалагі́чным |
ларынгалагі́чнымі |
М. |
ларынгалагі́чным |
ларынгалагі́чнай |
ларынгалагі́чным |
ларынгалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.