Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Юльяно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Ю́ля

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

ю́маўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ю́маўскі	ю́маўская	ю́маўскае	ю́маўскія
Р.	ю́маўскага	ю́маўскай ю́маўскае	ю́маўскага	ю́маўскіх
Д.	ю́маўскаму	ю́маўскай	ю́маўскаму	ю́маўскім
В.	ю́маўскі (неадуш.) ю́маўскага (адуш.)	ю́маўскую	ю́маўскае	ю́маўскія (неадуш.) ю́маўскіх (адуш.)
Т.	ю́маўскім	ю́маўскай ю́маўскаю	ю́маўскім	ю́маўскімі
М.	ю́маўскім	ю́маўскай	ю́маўскім	ю́маўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ю́мбрык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

юмі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

юна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
юна	-	-

юна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юнакава́ць

‘быць юнаком’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

юнако́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	юнако́ў	юнако́ва	юнако́ва	юнако́вы
Р.	юнако́вага	юнако́вай юнако́вае	юнако́вага	юнако́вых
Д.	юнако́ваму	юнако́вай	юнако́ваму	юнако́вым
В.	юнако́ў (неадуш.) юнако́вага (адуш.)	юнако́ву	юнако́ва	юнако́вы (неадуш.) юнако́вых (адуш.)
Т.	юнако́вым	юнако́вай юнако́ваю	юнако́вым	юнако́вымі
М.	юнако́вым	юнако́вай	юнако́вым	юнако́вых

Крыніцы: piskunou2012.

юнарме́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Verbum