Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэнтра́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цэнтра́льны	цэнтра́льная	цэнтра́льнае	цэнтра́льныя
Р.	цэнтра́льнага	цэнтра́льнай цэнтра́льнае	цэнтра́льнага	цэнтра́льных
Д.	цэнтра́льнаму	цэнтра́льнай	цэнтра́льнаму	цэнтра́льным
В.	цэнтра́льны (неадуш.) цэнтра́льнага (адуш.)	цэнтра́льную	цэнтра́льнае	цэнтра́льныя (неадуш.) цэнтра́льных (адуш.)
Т.	цэнтра́льным	цэнтра́льнай цэнтра́льнаю	цэнтра́льным	цэнтра́льнымі
М.	цэнтра́льным	цэнтра́льнай	цэнтра́льным	цэнтра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цэнтра́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цэнтра́льны	цэнтра́льная	цэнтра́льнае	цэнтра́льныя
Р.	цэнтра́льнага	цэнтра́льнай цэнтра́льнае	цэнтра́льнага	цэнтра́льных
Д.	цэнтра́льнаму	цэнтра́льнай	цэнтра́льнаму	цэнтра́льным
В.	цэнтра́льны (неадуш.) цэнтра́льнага (адуш.)	цэнтра́льную	цэнтра́льнае	цэнтра́льныя (неадуш.) цэнтра́льных (адуш.)
Т.	цэнтра́льным	цэнтра́льнай цэнтра́льнаю	цэнтра́льным	цэнтра́льнымі
М.	цэнтра́льным	цэнтра́льнай	цэнтра́льным	цэнтра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цэнтра́льны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

цэнтрапале́глы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цэнтрапале́глы	цэнтрапале́глая	цэнтрапале́глае	цэнтрапале́глыя
Р.	цэнтрапале́глага	цэнтрапале́глай цэнтрапале́глае	цэнтрапале́глага	цэнтрапале́глых
Д.	цэнтрапале́гламу	цэнтрапале́глай	цэнтрапале́гламу	цэнтрапале́глым
В.	цэнтрапале́глы (неадуш.) цэнтрапале́глага (адуш.)	цэнтрапале́глую	цэнтрапале́глае	цэнтрапале́глыя (неадуш.) цэнтрапале́глых (адуш.)
Т.	цэнтрапале́глым	цэнтрапале́глай цэнтрапале́глаю	цэнтрапале́глым	цэнтрапале́глымі
М.	цэнтрапале́глым	цэнтрапале́глай	цэнтрапале́глым	цэнтрапале́глых

Крыніцы: piskunou2012.

цэнтрапла́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цэнтрасіметры́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цэнтрасіметры́чны	цэнтрасіметры́чная	цэнтрасіметры́чнае	цэнтрасіметры́чныя
Р.	цэнтрасіметры́чнага	цэнтрасіметры́чнай цэнтрасіметры́чнае	цэнтрасіметры́чнага	цэнтрасіметры́чных
Д.	цэнтрасіметры́чнаму	цэнтрасіметры́чнай	цэнтрасіметры́чнаму	цэнтрасіметры́чным
В.	цэнтрасіметры́чны (неадуш.)	цэнтрасіметры́чную	цэнтрасіметры́чнае	цэнтрасіметры́чныя (неадуш.)
Т.	цэнтрасіметры́чным	цэнтрасіметры́чнай цэнтрасіметры́чнаю	цэнтрасіметры́чным	цэнтрасіметры́чнымі
М.	цэнтрасіметры́чным	цэнтрасіметры́чнай	цэнтрасіметры́чным	цэнтрасіметры́чных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

цэнтрасо́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цэнтрасфе́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цэнтра́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

цэнтратэ́хніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	цэнтратэ́хніка
Р.	цэнтратэ́хнікі
Д.	цэнтратэ́хніцы
В.	цэнтратэ́хніку
Т.	цэнтратэ́хнікай цэнтратэ́хнікаю
М.	цэнтратэ́хніцы

Крыніцы: sbm2012.

Verbum