Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абдклнпрстхц

хуткаўзве́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хуткаўзве́дзены хуткаўзве́дзеная хуткаўзве́дзенае хуткаўзве́дзеныя
Р. хуткаўзве́дзенага хуткаўзве́дзенай
хуткаўзве́дзенае		 хуткаўзве́дзенага хуткаўзве́дзеных
Д. хуткаўзве́дзенаму хуткаўзве́дзенай хуткаўзве́дзенаму хуткаўзве́дзеным
В. хуткаўзве́дзены
хуткаўзве́дзенага		 хуткаўзве́дзеную хуткаўзве́дзенае хуткаўзве́дзеныя
Т. хуткаўзве́дзеным хуткаўзве́дзенай
хуткаўзве́дзенаю		 хуткаўзве́дзеным хуткаўзве́дзенымі
М. хуткаўзве́дзеным хуткаўзве́дзенай хуткаўзве́дзеным хуткаўзве́дзеных

хуткахо́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хуткахо́днасць
Р. хуткахо́днасці
Д. хуткахо́днасці
В. хуткахо́днасць
Т. хуткахо́днасцю
М. хуткахо́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

хуткахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хуткахо́дны хуткахо́дная хуткахо́днае хуткахо́дныя
Р. хуткахо́днага хуткахо́днай
хуткахо́днае		 хуткахо́днага хуткахо́дных
Д. хуткахо́днаму хуткахо́днай хуткахо́днаму хуткахо́дным
В. хуткахо́дны (неадуш.)
хуткахо́днага (адуш.)		 хуткахо́дную хуткахо́днае хуткахо́дныя (неадуш.)
хуткахо́дных (адуш.)
Т. хуткахо́дным хуткахо́днай
хуткахо́днаю		 хуткахо́дным хуткахо́днымі
М. хуткахо́дным хуткахо́днай хуткахо́дным хуткахо́дных

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаце́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хуткаце́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаце́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хуткаце́чнасць
Р. хуткаце́чнасці
Д. хуткаце́чнасці
В. хуткаце́чнасць
Т. хуткаце́чнасцю
М. хуткаце́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хуткаце́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хуткаце́чны хуткаце́чная хуткаце́чнае хуткаце́чныя
Р. хуткаце́чнага хуткаце́чнай
хуткаце́чнае		 хуткаце́чнага хуткаце́чных
Д. хуткаце́чнаму хуткаце́чнай хуткаце́чнаму хуткаце́чным
В. хуткаце́чны (неадуш.)
хуткаце́чнага (адуш.)		 хуткаце́чную хуткаце́чнае хуткаце́чныя (неадуш.)
хуткаце́чных (адуш.)
Т. хуткаце́чным хуткаце́чнай
хуткаце́чнаю		 хуткаце́чным хуткаце́чнымі
М. хуткаце́чным хуткаце́чнай хуткаце́чным хуткаце́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хуткацё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хуткацё́к
Р. хуткацё́ку
Д. хуткацё́ку
В. хуткацё́к
Т. хуткацё́кам
М. хуткацё́ку

Крыніцы: piskunou2012.

ху́тка-ху́тка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ху́тка-ху́тка - -

Крыніцы: piskunou2012.

ху́тка-ху́ценька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ху́тка-ху́ценька - -

Крыніцы: piskunou2012.

ху́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ху́ткі ху́ткая ху́ткае ху́ткія
Р. ху́ткага ху́ткай
ху́ткае		 ху́ткага ху́ткіх
Д. ху́ткаму ху́ткай ху́ткаму ху́ткім
В. ху́ткі (неадуш.)
ху́ткага (адуш.)		 ху́ткую ху́ткае ху́ткія (неадуш.)
ху́ткіх (адуш.)
Т. ху́ткім ху́ткай
ху́ткаю		 ху́ткім ху́ткімі
М. ху́ткім ху́ткай ху́ткім ху́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.