скісля́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скісля́ўлю |
скісля́вім |
2-я ас. |
скісля́віш |
скісля́віце |
3-я ас. |
скісля́віць |
скісля́вяць |
Прошлы час |
м. |
скісля́віў |
скісля́вілі |
ж. |
скісля́віла |
н. |
скісля́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скісля́ў |
скісля́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скісля́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
скі́снуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
скі́снецца |
скі́снуцца |
Прошлы час |
м. |
скі́сся скі́снуўся |
скі́сліся скі́снуліся |
ж. |
скі́слася скі́снулася |
н. |
скі́слася скі́снулася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скі́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скі́сну |
скі́снем |
2-я ас. |
скі́снеш |
скі́снеце |
3-я ас. |
скі́сне |
скі́снуць |
Прошлы час |
м. |
скі́с |
скі́слі |
ж. |
скі́сла |
н. |
скі́сла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скі́сні |
скі́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скі́сшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скі́т |
скі́ты |
Р. |
скі́та |
скі́таў |
Д. |
скі́ту |
скі́там |
В. |
скі́т |
скі́ты |
Т. |
скі́там |
скі́тамі |
М. |
скі́це |
скі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скі́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скі́тнік |
скі́тнікі |
Р. |
скі́тніка |
скі́тнікаў |
Д. |
скі́тніку |
скі́тнікам |
В. |
скі́тніка |
скі́тнікаў |
Т. |
скі́тнікам |
скі́тнікамі |
М. |
скі́тніку |
скі́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скі́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скі́тніца |
скі́тніцы |
Р. |
скі́тніцы |
скі́тніц |
Д. |
скі́тніцы |
скі́тніцам |
В. |
скі́тніцу |
скі́тніц |
Т. |
скі́тніцай скі́тніцаю |
скі́тніцамі |
М. |
скі́тніцы |
скі́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скі́тніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скі́тніцкі |
скі́тніцкая |
скі́тніцкае |
скі́тніцкія |
Р. |
скі́тніцкага |
скі́тніцкай скі́тніцкае |
скі́тніцкага |
скі́тніцкіх |
Д. |
скі́тніцкаму |
скі́тніцкай |
скі́тніцкаму |
скі́тніцкім |
В. |
скі́тніцкі (неадуш.) скі́тніцкага (адуш.) |
скі́тніцкую |
скі́тніцкае |
скі́тніцкія (неадуш.) скі́тніцкіх (адуш.) |
Т. |
скі́тніцкім |
скі́тніцкай скі́тніцкаю |
скі́тніцкім |
скі́тніцкімі |
М. |
скі́тніцкім |
скі́тніцкай |
скі́тніцкім |
скі́тніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Скіто́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Скіто́к |
Р. |
Скітка́ |
Д. |
Скітку́ |
В. |
Скіто́к |
Т. |
Скітко́м |
М. |
Скітку́ |
скі́ф
‘прадстаўнік племені’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скі́ф |
скі́фы |
Р. |
скі́фа |
скі́фаў |
Д. |
скі́фу |
скі́фам |
В. |
скі́фа |
скі́фаў |
Т. |
скі́фам |
скі́фамі |
М. |
скі́фе |
скі́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скі́ф
‘лодка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скі́ф |
скі́фы |
Р. |
скі́фа |
скі́фаў |
Д. |
скі́фу |
скі́фам |
В. |
скі́ф |
скі́фы |
Т. |
скі́фам |
скі́фамі |
М. |
скі́фе |
скі́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.