Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пыплява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пыплява́ты пыплява́тая пыплява́тае пыплява́тыя
Р. пыплява́тага пыплява́тай
пыплява́тае
пыплява́тага пыплява́тых
Д. пыплява́таму пыплява́тай пыплява́таму пыплява́тым
В. пыплява́ты (неадуш.)
пыплява́тага (адуш.)
пыплява́тую пыплява́тае пыплява́тыя (неадуш.)
пыплява́тых (адуш.)
Т. пыплява́тым пыплява́тай
пыплява́таю
пыплява́тым пыплява́тымі
М. пыплява́тым пыплява́тай пыплява́тым пыплява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

пы́пніць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пы́пню пы́пнім
2-я ас. пы́пніш пы́пніце
3-я ас. пы́пніць пы́пняць
Прошлы час
м. пы́пніў пы́пнілі
ж. пы́пніла
н. пы́пніла
Загадны лад
2-я ас. пы́пні пы́пніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пы́пнячы

Крыніцы: piskunou2012.

пы́пнуць

‘заікнуцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пы́пну пы́пнем
2-я ас. пы́пнеш пы́пнеце
3-я ас. пы́пне пы́пнуць
Прошлы час
м. пы́пнуў пы́пнулі
ж. пы́пнула
н. пы́пнула
Загадны лад
2-я ас. пы́пні пы́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час пы́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пы́р

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Пы́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пы́ра
Р. Пы́ры
Д. Пы́ры
В. Пы́ру
Т. Пы́рай
Пы́раю
М. Пы́ры

Пы́рашава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пы́рашава
Р. Пы́рашава
Д. Пы́рашаву
В. Пы́рашава
Т. Пы́рашавам
М. Пы́рашаве

пы́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пы́рка пы́ркі
Р. пы́ркі пы́рак
Д. пы́рцы пы́ркам
В. пы́рку пы́рак
Т. пы́ркай
пы́ркаю
пы́ркамі
М. пы́рцы пы́рках

Крыніцы: piskunou2012.

пы́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пы́ркае пы́ркаюць
Прошлы час
м. пы́ркаў пы́ркалі
ж. пы́ркала
н. пы́ркала
Дзеепрыслоўе
цяп. час пы́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

пы́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пы́рнік
Р. пы́рніку
Д. пы́рніку
В. пы́рнік
Т. пы́рнікам
М. пы́рніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пы́рнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пы́рнікавы пы́рнікавая пы́рнікавае пы́рнікавыя
Р. пы́рнікавага пы́рнікавай
пы́рнікавае
пы́рнікавага пы́рнікавых
Д. пы́рнікаваму пы́рнікавай пы́рнікаваму пы́рнікавым
В. пы́рнікавы (неадуш.)
пы́рнікавага (адуш.)
пы́рнікавую пы́рнікавае пы́рнікавыя (неадуш.)
пы́рнікавых (адуш.)
Т. пы́рнікавым пы́рнікавай
пы́рнікаваю
пы́рнікавым пы́рнікавымі
М. пы́рнікавым пы́рнікавай пы́рнікавым пы́рнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.