Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

полігалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

полігамі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	полігамі́чны	полігамі́чная	полігамі́чнае	полігамі́чныя
Р.	полігамі́чнага	полігамі́чнай полігамі́чнае	полігамі́чнага	полігамі́чных
Д.	полігамі́чнаму	полігамі́чнай	полігамі́чнаму	полігамі́чным
В.	полігамі́чны (неадуш.) полігамі́чнага (адуш.)	полігамі́чную	полігамі́чнае	полігамі́чныя (неадуш.) полігамі́чных (адуш.)
Т.	полігамі́чным	полігамі́чнай полігамі́чнаю	полігамі́чным	полігамі́чнымі
М.	полігамі́чным	полігамі́чнай	полігамі́чным	полігамі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

полігана́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	полігана́льны	полігана́льная	полігана́льнае	полігана́льныя
Р.	полігана́льнага	полігана́льнай полігана́льнае	полігана́льнага	полігана́льных
Д.	полігана́льнаму	полігана́льнай	полігана́льнаму	полігана́льным
В.	полігана́льны (неадуш.) полігана́льнага (адуш.)	полігана́льную	полігана́льнае	полігана́льныя (неадуш.) полігана́льных (адуш.)
Т.	полігана́льным	полігана́льнай полігана́льнаю	полігана́льным	полігана́льнымі
М.	полігана́льным	полігана́льнай	полігана́льным	полігана́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

полігармана́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	полігармана́льны	полігармана́льная	полігармана́льнае	полігармана́льныя
Р.	полігармана́льнага	полігармана́льнай полігармана́льнае	полігармана́льнага	полігармана́льных
Д.	полігармана́льнаму	полігармана́льнай	полігармана́льнаму	полігармана́льным
В.	полігармана́льны (неадуш.) полігармана́льнага (адуш.)	полігармана́льную	полігармана́льнае	полігармана́льныя (неадуш.) полігармана́льных (адуш.)
Т.	полігармана́льным	полігармана́льнай полігармана́льнаю	полігармана́льным	полігармана́льнымі
М.	полігармана́льным	полігармана́льнай	полігармана́льным	полігармана́льных

Крыніцы: piskunou2012.

полігене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

полігенеты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	полігенеты́чны	полігенеты́чная	полігенеты́чнае	полігенеты́чныя
Р.	полігенеты́чнага	полігенеты́чнай полігенеты́чнае	полігенеты́чнага	полігенеты́чных
Д.	полігенеты́чнаму	полігенеты́чнай	полігенеты́чнаму	полігенеты́чным
В.	полігенеты́чны (неадуш.) полігенеты́чнага (адуш.)	полігенеты́чную	полігенеты́чнае	полігенеты́чныя (неадуш.) полігенеты́чных (адуш.)
Т.	полігенеты́чным	полігенеты́чнай полігенеты́чнаю	полігенеты́чным	полігенеты́чнымі
М.	полігенеты́чным	полігенеты́чнай	полігенеты́чным	полігенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

полігені́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

полігені́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

полігібры́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

полігіні́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	полігіні́чны	полігіні́чная	полігіні́чнае	полігіні́чныя
Р.	полігіні́чнага	полігіні́чнай полігіні́чнае	полігіні́чнага	полігіні́чных
Д.	полігіні́чнаму	полігіні́чнай	полігіні́чнаму	полігіні́чным
В.	полігіні́чны (неадуш.) полігіні́чнага (адуш.)	полігіні́чную	полігіні́чнае	полігіні́чныя (неадуш.) полігіні́чных (адуш.)
Т.	полігіні́чным	полігіні́чнай полігіні́чнаю	полігіні́чным	полігіні́чнымі
М.	полігіні́чным	полігіні́чнай	полігіні́чным	полігіні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum