марапла́вальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марапла́вальны |
марапла́вальная |
марапла́вальнае |
марапла́вальныя |
| Р. |
марапла́вальнага |
марапла́вальнай
марапла́вальнае |
марапла́вальнага |
марапла́вальных |
| Д. |
марапла́вальнаму |
марапла́вальнай |
марапла́вальнаму |
марапла́вальным |
| В. |
марапла́вальны (неадуш.)
марапла́вальнага (адуш.) |
марапла́вальную |
марапла́вальнае |
марапла́вальныя (неадуш.)
марапла́вальных (адуш.) |
| Т. |
марапла́вальным |
марапла́вальнай
марапла́вальнаю |
марапла́вальным |
марапла́вальнымі |
| М. |
марапла́вальным |
марапла́вальнай |
марапла́вальным |
марапла́вальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марапла́ванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марапла́ванне |
| Р. |
марапла́вання |
| Д. |
марапла́ванню |
| В. |
марапла́ванне |
| Т. |
марапла́ваннем |
| М. |
марапла́ванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марапла́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марапла́вец |
марапла́ўцы |
| Р. |
марапла́ўца |
марапла́ўцаў |
| Д. |
марапла́ўцу |
марапла́ўцам |
| В. |
марапла́ўца |
марапла́ўцаў |
| Т. |
марапла́ўцам |
марапла́ўцамі |
| М. |
марапла́ўцу |
марапла́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марапла́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марапла́ўства |
| Р. |
марапла́ўства |
| Д. |
марапла́ўству |
| В. |
марапла́ўства |
| Т. |
марапла́ўствам |
| М. |
марапла́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мараскі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мараскі́н |
| Р. |
мараскі́ну |
| Д. |
мараскі́ну |
| В. |
мараскі́н |
| Т. |
мараскі́нам |
| М. |
мараскі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Мара́т
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Мара́т |
Мара́ты |
| Р. |
Мара́та |
Мара́таў |
| Д. |
Мара́ту |
Мара́там |
| В. |
Мара́та |
Мара́таў |
| Т. |
Мара́там |
Мара́тамі |
| М. |
Мара́це |
Мара́тах |
марато́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марато́рны |
марато́рная |
марато́рнае |
марато́рныя |
| Р. |
марато́рнага |
марато́рнай
марато́рнае |
марато́рнага |
марато́рных |
| Д. |
марато́рнаму |
марато́рнай |
марато́рнаму |
марато́рным |
| В. |
марато́рны (неадуш.)
марато́рнага (адуш.) |
марато́рную |
марато́рнае |
марато́рныя (неадуш.)
марато́рных (адуш.) |
| Т. |
марато́рным |
марато́рнай
марато́рнаю |
марато́рным |
марато́рнымі |
| М. |
марато́рным |
марато́рнай |
марато́рным |
марато́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
марато́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марато́рый |
| Р. |
марато́рыя |
| Д. |
марато́рыю |
| В. |
марато́рый |
| Т. |
марато́рыем |
| М. |
марато́рыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мара́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мара́ўскі |
мара́ўская |
мара́ўскае |
мара́ўскія |
| Р. |
мара́ўскага |
мара́ўскай
мара́ўскае |
мара́ўскага |
мара́ўскіх |
| Д. |
мара́ўскаму |
мара́ўскай |
мара́ўскаму |
мара́ўскім |
| В. |
мара́ўскі (неадуш.)
мара́ўскага (адуш.) |
мара́ўскую |
мара́ўскае |
мара́ўскія (неадуш.)
мара́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
мара́ўскім |
мара́ўскай
мара́ўскаю |
мара́ўскім |
мара́ўскімі |
| М. |
мара́ўскім |
мара́ўскай |
мара́ўскім |
мара́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.