марапла́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марапла́вец марапла́ўцы
Р. марапла́ўца марапла́ўцаў
Д. марапла́ўцу марапла́ўцам
В. марапла́ўца марапла́ўцаў
Т. марапла́ўцам марапла́ўцамі
М. марапла́ўцу марапла́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)