клятча́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
клятча́сты |
клятча́стая |
клятча́стае |
клятча́стыя |
Р. |
клятча́стага |
клятча́стай клятча́стае |
клятча́стага |
клятча́стых |
Д. |
клятча́стаму |
клятча́стай |
клятча́стаму |
клятча́стым |
В. |
клятча́сты (неадуш.) клятча́стага (адуш.) |
клятча́стую |
клятча́стае |
клятча́стыя (неадуш.) клятча́стых (адуш.) |
Т. |
клятча́стым |
клятча́стай клятча́стаю |
клятча́стым |
клятча́стымі |
М. |
клятча́стым |
клятча́стай |
клятча́стым |
клятча́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клятча́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
клятча́тка |
Р. |
клятча́ткі |
Д. |
клятча́тцы |
В. |
клятча́тку |
Т. |
клятча́ткай клятча́ткаю |
М. |
клятча́тцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клятча́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
клятча́ты |
клятча́тая |
клятча́тае |
клятча́тыя |
Р. |
клятча́тага |
клятча́тай клятча́тае |
клятча́тага |
клятча́тых |
Д. |
клятча́таму |
клятча́тай |
клятча́таму |
клятча́тым |
В. |
клятча́ты клятча́тага |
клятча́тую |
клятча́тае |
клятча́тыя |
Т. |
клятча́тым |
клятча́тай клятча́таю |
клятча́тым |
клятча́тымі |
М. |
клятча́тым |
клятча́тай |
клятча́тым |
клятча́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
кля́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кля́ты |
кля́тая |
кля́тае |
кля́тыя |
Р. |
кля́тага |
кля́тай кля́тае |
кля́тага |
кля́тых |
Д. |
кля́таму |
кля́тай |
кля́таму |
кля́тым |
В. |
кля́ты (неадуш.) кля́тага (адуш.) |
кля́тую |
кля́тае |
кля́тыя (неадуш.) кля́тых (адуш.) |
Т. |
кля́тым |
кля́тай кля́таю |
кля́тым |
кля́тымі |
М. |
кля́тым |
кля́тай |
кля́тым |
кля́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Кляты́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кляты́шча |
Р. |
Кляты́шча |
Д. |
Кляты́шчу |
В. |
Кляты́шча |
Т. |
Кляты́шчам |
М. |
Кляты́шчы |
кля́ўза
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кля́ўза |
кля́ўзы |
Р. |
кля́ўзы |
кля́ўз |
Д. |
кля́ўзе |
кля́ўзам |
В. |
кля́ўзу |
кля́ўзы |
Т. |
кля́ўзай кля́ўзаю |
кля́ўзамі |
М. |
кля́ўзе |
кля́ўзах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кля́ўзнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кля́ўзнік |
кля́ўзнікі |
Р. |
кля́ўзніка |
кля́ўзнікаў |
Д. |
кля́ўзніку |
кля́ўзнікам |
В. |
кля́ўзніка |
кля́ўзнікаў |
Т. |
кля́ўзнікам |
кля́ўзнікамі |
М. |
кля́ўзніку |
кля́ўзніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.