жаўтаро́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўтаро́ты |
жаўтаро́тая |
жаўтаро́тае |
жаўтаро́тыя |
Р. |
жаўтаро́тага |
жаўтаро́тай жаўтаро́тае |
жаўтаро́тага |
жаўтаро́тых |
Д. |
жаўтаро́таму |
жаўтаро́тай |
жаўтаро́таму |
жаўтаро́тым |
В. |
жаўтаро́ты (неадуш.) жаўтаро́тага (адуш.) |
жаўтаро́тую |
жаўтаро́тае |
жаўтаро́тыя (неадуш.) жаўтаро́тых (адуш.) |
Т. |
жаўтаро́тым |
жаўтаро́тай жаўтаро́таю |
жаўтаро́тым |
жаўтаро́тымі |
М. |
жаўтаро́тым |
жаўтаро́тай |
жаўтаро́тым |
жаўтаро́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўтаро́цік
‘асоба; жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жаўтаро́цік |
жаўтаро́цікі |
Р. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
Д. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́цікам |
В. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
Т. |
жаўтаро́цікам |
жаўтаро́цікамі |
М. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жаўтаро́цік
‘асоба; жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жаўтаро́цік |
жаўтаро́цікі |
Р. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
Д. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́цікам |
В. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
Т. |
жаўтаро́цікам |
жаўтаро́цікамі |
М. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жаўтаску́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўтаску́ры |
жаўтаску́рая |
жаўтаску́рае |
жаўтаску́рыя |
Р. |
жаўтаску́рага |
жаўтаску́рай жаўтаску́рае |
жаўтаску́рага |
жаўтаску́рых |
Д. |
жаўтаску́раму |
жаўтаску́рай |
жаўтаску́раму |
жаўтаску́рым |
В. |
жаўтаску́ры (неадуш.) жаўтаску́рага (адуш.) |
жаўтаску́рую |
жаўтаску́рае |
жаўтаску́рыя (неадуш.) жаўтаску́рых (адуш.) |
Т. |
жаўтаску́рым |
жаўтаску́рай жаўтаску́раю |
жаўтаску́рым |
жаўтаску́рымі |
М. |
жаўтаску́рым |
жаўтаску́рай |
жаўтаску́рым |
жаўтаску́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўтатва́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўтатва́ры |
жаўтатва́рая |
жаўтатва́рае |
жаўтатва́рыя |
Р. |
жаўтатва́рага |
жаўтатва́рай жаўтатва́рае |
жаўтатва́рага |
жаўтатва́рых |
Д. |
жаўтатва́раму |
жаўтатва́рай |
жаўтатва́раму |
жаўтатва́рым |
В. |
жаўтатва́ры (неадуш.) жаўтатва́рага (адуш.) |
жаўтатва́рую |
жаўтатва́рае |
жаўтатва́рыя (неадуш.) жаўтатва́рых (адуш.) |
Т. |
жаўтатва́рым |
жаўтатва́рай жаўтатва́раю |
жаўтатва́рым |
жаўтатва́рымі |
М. |
жаўтатва́рым |
жаўтатва́рай |
жаўтатва́рым |
жаўтатва́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўтахво́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўтахво́сты |
жаўтахво́стая |
жаўтахво́стае |
жаўтахво́стыя |
Р. |
жаўтахво́стага |
жаўтахво́стай жаўтахво́стае |
жаўтахво́стага |
жаўтахво́стых |
Д. |
жаўтахво́стаму |
жаўтахво́стай |
жаўтахво́стаму |
жаўтахво́стым |
В. |
жаўтахво́сты (неадуш.) жаўтахво́стага (адуш.) |
жаўтахво́стую |
жаўтахво́стае |
жаўтахво́стыя (неадуш.) жаўтахво́стых (адуш.) |
Т. |
жаўтахво́стым |
жаўтахво́стай жаўтахво́стаю |
жаўтахво́стым |
жаўтахво́стымі |
М. |
жаўтахво́стым |
жаўтахво́стай |
жаўтахво́стым |
жаўтахво́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
жаўтацве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жаўтацве́т |
Р. |
жаўтацве́ту |
Д. |
жаўтацве́ту |
В. |
жаўтацве́т |
Т. |
жаўтацве́там |
М. |
жаўтацве́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўтацве́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўтацве́тны |
жаўтацве́тная |
жаўтацве́тнае |
жаўтацве́тныя |
Р. |
жаўтацве́тнага |
жаўтацве́тнай жаўтацве́тнае |
жаўтацве́тнага |
жаўтацве́тных |
Д. |
жаўтацве́тнаму |
жаўтацве́тнай |
жаўтацве́тнаму |
жаўтацве́тным |
В. |
жаўтацве́тны (неадуш.) жаўтацве́тнага (адуш.) |
жаўтацве́тную |
жаўтацве́тнае |
жаўтацве́тныя (неадуш.) жаўтацве́тных (адуш.) |
Т. |
жаўтацве́тным |
жаўтацве́тнай жаўтацве́тнаю |
жаўтацве́тным |
жаўтацве́тнымі |
М. |
жаўтацве́тным |
жаўтацве́тнай |
жаўтацве́тным |
жаўтацве́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
жаўта́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
жаўта́чка |
Р. |
жаўта́чкі |
Д. |
жаўта́чцы |
В. |
жаўта́чку |
Т. |
жаўта́чкай жаўта́чкаю |
М. |
жаўта́чцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жаўташчо́к
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жаўташчо́к |
жаўташчо́кі |
Р. |
жаўташчо́ка |
жаўташчо́каў |
Д. |
жаўташчо́ку |
жаўташчо́кам |
В. |
жаўташчо́ка |
жаўташчо́каў |
Т. |
жаўташчо́кам |
жаўташчо́камі |
М. |
жаўташчо́ку |
жаўташчо́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.