Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
вгджзйклмнпрсўфхцш

Еліза́р

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Еліза́р -
Р. Еліза́ра Еліза́раў
Д. Еліза́ру Еліза́рам
В. Еліза́ра Еліза́раў
Т. Еліза́рам Еліза́рамі
М. Еліза́ру Еліза́рах

Еліза́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Еліза́равічы
Р. Еліза́равіч
Еліза́равічаў
Д. Еліза́равічам
В. Еліза́равічы
Т. Еліза́равічамі
М. Еліза́равічах

Е́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Е́ліна
Р. Е́ліна
Д. Е́ліну
В. Е́ліна
Т. Е́лінам
М. Е́ліне

Елісе́й

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Елісе́й Елісе́і
Р. Елісе́я Елісе́яў
Д. Елісе́ю Елісе́ям
В. Елісе́я Елісе́яў
Т. Елісе́ем Елісе́ямі
М. Елісе́ю Елісе́ях

елісе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. елісе́йскі елісе́йская елісе́йскае елісе́йскія
Р. елісе́йскага елісе́йскай
елісе́йскае		 елісе́йскага елісе́йскіх
Д. елісе́йскаму елісе́йскай елісе́йскаму елісе́йскім
В. елісе́йскі (неадуш.)
елісе́йскага (адуш.)		 елісе́йскую елісе́йскае елісе́йскія (неадуш.)
елісе́йскіх (адуш.)
Т. елісе́йскім елісе́йскай
елісе́йскаю		 елісе́йскім елісе́йскімі
М. елісе́йскім елісе́йскай елісе́йскім елісе́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

е́ліць

‘калоць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. е́лю е́лім
2-я ас. е́ліш е́ліце
3-я ас. е́ліць е́ляць
Прошлы час
м. е́ліў е́лілі
ж. е́ліла
н. е́ліла
Загадны лад
2-я ас. е́ль е́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час е́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Е́лішава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Е́лішава
Р. Е́лішава
Д. Е́лішаву
В. Е́лішава
Т. Е́лішавам
М. Е́лішаве

е́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. е́лка е́лкі
Р. е́лкі е́лак
Д. е́лцы е́лкам
В. е́лку е́лкі
Т. е́лкай
е́лкаю		 е́лкамі
М. е́лцы е́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Е́лка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Е́лка
Р. Е́лкі
Д. Е́лцы
В. Е́лку
Т. Е́лкай
Е́лкаю
М. Е́лцы

елкава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
елкава́та - -